View on accreditation process in architectural education; case of dicle university

Reflects of magnificent developments in science and technology could be seen in all disciplines as well as architecture discipline. This situation has gained a new approach by acceptance of 20 th.Century modern architecture perception. The styles age before modern architecture represented a conservative and limited approach; however modern architecture represents more liberal approaches.
The architecture occupation is a dynamic and open to innovations, varying continuously. Therefore its education criteria are discussed all over the world. The Turkey, has signed many agreements with European Union (EU) at various areas like economy, social, political and education. The law is related to free Distribution of Services (FDS) and acceptance of occupational proficiency subject not only to medicine and law professions but also architecture and other professions. FDS, flexibility and transparency at education, student and instructor interchange, quality assurance at education and profession should be applied urgently to the profession.
"Innovations should be made at restrictions of architectural education and discipline” was declared at 3rd Architecture and Education Assembly which was held in 2005. There are 38 faculties of architecture in Turkey and each has different education styles. Dicle University (DU) Department of Architecture is one of them and is the only school to gives the education in the Southeastern Anatolia Region of Turkey.
In this study, a questionnaire was conducted in order to describe quality of the education, national accreditation appropriation, and physical situation of the Department. The questionnaire has two stages. In the first stage, the quality of the education, their desires and wishes were held; in the second stage, the situation related with building and their gladness were took into consideration

Accreditation ,

Architecture ,

Education ,

Bilim ve teknolojideki olağanüstü gelişmelerin yansımaları; diğer tüm meslek disiplinlerinde olduğu gibi mimarlık disiplininde de gerçekleşmiştir. Özellikle 20. yüzyılda modern mimarlık anlayışının benimsenmesiyle yeni bir anlam kazanmıştır. Modern mimarlık öncesindeki üsluplar döneminde sınırları belli,tutucu bir yaklaşım sergilenirken, günümüz modern mimarlık anlayışında daha özgürlükçü yaklaşımlar benimsenmiştir.
Mimarlık; dinamik, yeniliklere açık ve sürekli değişime uğrayan bir meslektir. Bu nedenle mimarlık eğitimi tüm dünyada yeniden sorgulanmakta, mesleki ve eğitim kriterleri açısından evrensel çerçevede ele alınmaktadır.
Türkiye; Avrupa Birliğine giriş sürecinde ekonomik, sosyal, siyasal ve eğitim gibi alanlarda anlaşmalar imzalamıştır. Hizmetlerin Serbest Dağılımı (GATS) süreci ile ‘Mesleki Yeterliklerin Tanınması Hakkında Kanun Tasarısı’, tıp ve hukuk mesleklerinde olduğu gibi mimarlık alanında da yükümlülükler getirmiştir. Hizmetlerin serbest dolaşımı, eğitimde esneklik-saydamlık öğrenciöğretim elemanı değişimi ve hareketlilik, eğitimde ve meslek uygulamasında kalite güvencesi gibi konuların ivedilikle meslek yaşamına geçirilmesi gerekli kılınmaktadır.
Üçüncüsü Aralık 2005 de yapılan Mimarlık ve Eğitim Kurultayında, Mimarlık eğitimi ve disiplininde yeni yapılanmalara gidilmesi öngörülmektedir. Ülkemizde halen 38 adet Mimarlık Eğitimi veren YÖK’e bağlı Mimarlık Okulu vardır. Bu okulların kendilerine özgü eğitim stratejisinin olduğu anlaşılmıştır. Birbirinden çok farklı eğitim stratejisi benimseyen bu okulların bir eş kredilendirme ve aynı zamanda bu okulların kendine özgü yapılarını da koruyarak bir akranlaştırma stratejisi benimsenmiştir. Bu okullara her yıl yaklaşık iki bin öğrenci kaydolmakta bine yakın öğrenci mezun olup mimar kimliğini taşımaktadır.
Mimarlık okullarından biri de Diyarbakır’da bulunan Dicle Üniversitesi mimarlık bölümüdür. 1984 yılında kurulan okul bölgenin kültürel ve tarihi mirasının korunması ve tanıtımında önemli bir misyon üstlenmesi ile birlikte bölgenin tek mimarlık okuludur.
Çalışmada, Dicle Üniversitesinde verilen mimarlık eğitiminin niteliği, ulusal akreditasyona uygunluğu ve eğitimin verildiği binanın fiziki koşulları, öğrencilere uygulanan anketle belirlenmeye çalışılmıştır. D.Ü. Mimarlık bölümünde okuyan 100 öğrenciye uygulanan anket iki aşamadan oluşmaktadır. Birinci aşamada; mimarlık eğitimi niteliği, eğitim süresi ve öğrencilerin eğitim sürecindeki istek ve düşünceleri, ikinci aşamada ise mimarlık eğitiminin verildiği binanın fiziki koşulları, eğitime uygunluğu ve öğrencinin memnuniyeti ile ilgili görüşleri irdelenmiştir.

Akreditasyon ,

Mimarlık ,

Eğitim ,