The idea of the university in the twenty-first century: where’s the imagination?

The concept of the university in the twenty-first century is hopelessly impoverished. It is 'impoverished' in the limited range of ideas that have come to be associated with the university. Characteristically, the ideas currently in circulation confine themselves to extending and endorsing contemporary emerging forms of the university. It is also 'hopelessly impoverished' in that the idea of the university is largely now without hope. Where it seriously engages with contemporary institutional forms assumed by universities, thinking and debate about the university can sometimes adopt critical tones but takes on a shrugging-of-the-shoulders attitude, a sense that there is no alternative. Ideas about the university have closed in, therefore. This closure is largely self-imposed. A necessary condition of an opening of ideas of the university is a recovery of the imagination. Through the creative use of the imagination, feasible utopias can be gleaned. However, such utopias, even if feasible, are not in themselves a sufficient condition of the formation of credible ideas. Such legitimation can be derived from subjecting creative ideas of the university to criteria of adequacy: five criteria of adequacy are identified, which can be seen to act as discriminators, sorting efficacious ideas of the university from non-efficacious ideas. One idea, that of the ecological university, is tested against the five criteria and can be seen in turn to gain intellectual and practical warrant. It is further argued that the five criteria of adequacy will not unduly eliminate creative ideas but rather can act to help in the generation of additional ideas of the university.

Ecology ,

Ideology ,

Imagination ,

University ,

Yirmi birinci yüzyılda üniversite kavramı, umutsuz bir biçimde fakirleştirilmektedir. Kavram, üniversite ile ilişkilendirilmek üzere ortaya atılan sınırlı fikir yelpazesinde 'fakirleştirilmektedir'. Karakteristik olarak günümüzde ortada dolaşan fikirler, kendilerini, üniversitenin ortaya çıkan çağdaş biçimlerini genişletmek ve onaylamakla sınırlandırmaktadır. Üniversite fikrinin artık geniş ölçüde umutsuz olduğu yönünde de "ümitsizce fakirleştirme" yapı lmaktadır. Üniversitelerin varsaydığı çağdaş kurumsal biçimlerle ciddi bir şekilde yakın ilişki kurulan durumlarda, üniversite hakkında düşünmek ve tartışmak bazen ciddi bir atmosfere bürünebilmekte, ancak hiçbir alternatifin olmadığı, umursamaz bir tavır benimsenmektedir. Bu nedenle, üniversite hakkındaki fikirler, kapalıdır; bu büyük oranda gönüllü bir kapalılıktır. Üniversite fikirlerinin açık hale gelmesinin gerekli bir koşulu, hayal gücünün iyileşmesidir. Hayal gücünün yaratıcı kullanımı aracılığıyla, makul ütopyalar derlenebilir. Ancak bu tür ütopyalar, makul olsalar dahi, kendi içlerinde inandırıcı fikirlerin oluşmasına yönelik yeterli koşulu taşımazlar. Bu tür bir meşruiyet kazandırma, yaratıcı üniversite fikirlerini yeterlik kriterlerine tabi tutma süreciyle türetilebilir. Etkili üniversite fikirlerini etkili olmayan fikirlerden ayıran ayrıştırıcılar olarak değerlendirilebilecek beş yeterlik ölçütü tanımlanmaktadır. Ekolojik üniversiteye dair bir fikir, beş ölçüt yönünden test edilmekte ve karşılığında entellektüel ve uygulamalı teminat elde edeceği görülebilmektedir. Beş yeterlik ölçütünün yaratıcı fikirleri haksız yere elimine etmeyeceği, bundan ziyade ek üniversite fikirlerinin oluşturulması na yardım edebileceği de ayrıca irdelenmektedir.

Ekoloji, ,

Hayal Gücü, ,

İdeoloji, ,

Üniversite, ,

Ütopya, ,

Vizyon ,