Neo-liberal dönüşümün yaşandığı ülkelerde yerelleşme ve okul özerkliği uygulamaları

Neo-liberal politikaların devletin yeniden yapılandırılması ve onun kamusal yönünün tasfiye edilmesi bağlamında ele aldıkları argümanlardan biri de yerelleşme politikasıdır. Yerelleşme her biri farklı özelliklere ve politika uygulamalarına ve başarı koşullarına sahip geniş bir kavramlar dizinini kapsamakla birlikte, bir kamu hizmeti olan eğitimin yeniden yapılandırılmasında da önemli bir yer tutmaktadır. Eğitimde yerelleşme birçok dış görünüşe sahip olmasına karşın, "okul özerkliği" eğitim yönetiminde yerelleşmenin en güçlü yapılarından biri olarak ortaya çıkmaktadır. Okul özerkliğinin, neo-liberal dönüşümün yaşandığı ülkelerde çeşitli programlar yoluyla uygulamaya konulduğu görülmektedir. Bununla birlikte, yapılan araştırmalar okul özerliğinin beklenilenden öte, karışık ve eşitsizlik üreten bir süreç olduğunu ortaya koymaktadır.

Neo-Liberal Politikalar ,

Yerelleşme ,

Okul Özerkliği ,

One of the arguments that neo-liberal policies discuss within the context of re-structuring the state and eliminating its public side is decentralization policy. Decentralization occupies an important area in re-structuring the education, a public service, besides covering a broad list of concepts, each of which has differed features, political applications and conditions of success. Although decentralization in education seems to have lots of outer appearances, "school autonomy" appears as one of the strongest structures of decentralization in education administration. School autonomy is practiced by various programs in countries experiencing neoliberal transformation. Along with this fact, studies conducted put forth that school autonomy is a process producing complexity and inequality beyond the limits of expectations.

Neo-Liberal Policies, ,

Decentralization, ,

School Autonomy ,