Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu çalışmanın amacı, bir anlatı formu olarak sinematografide anlatı mesafesi ve anlatı perspektifi kavramlarının yerini irdelemek ve buna ilişkin çözümlemeler yapmaktır. Sinemanın kuramsal yönünü oluşturan alanlardan biri de anlatı çözümlemeleridir. Daha çok edebiyat alanında uygulamaları görülen Anlatıbilimi (narratology) bu alanda sinemaya da oldukça ufuk açıcı bilgiler sunmaktadır. Çalışmada, sinematografinin anlatı tarzlarına (narrative modes) yer verilmiş, bu tarzları oluşturan diegetik ve mimetik yapılanmalar tanımlanmış, buradan yola çıkarak filmsel metinlerdeki mesafe ve perspektif inşasının uygulamalarına değinilmiş ve tüm bunlar örneklem olarak ele alınan üç film üzerinde irdelenmiştir.
This study is aimed at examining the place of distance and perspective concepts as a narrative form in cinematography and making analysis in relation to them. One of the areas that comprising the hypothetic aspect of cinema is narrative analysis. Although implementation of narratology, more or less, can be seen in literature, it also brings forward seminal information to cinema in this area. This study gives place to narrative modes of cinematography and describes diegetic and mimetic settlements which form these modes and mentions the construction of narrative distance and perspective in cinematic texts based on them. All of these are scrutinized in three films which are taken as samples.