Romanda mekân kavramı

Roman, modern zamanların bir anlatı türü olarak hayatı bir bütün halinde ku
atma iddiasında olan bir edebi türdür. nsanın sahip olduu tüm duyguları bünyesinde barındıran ve zamanla bireyin hikâyesini daha çok odaa alan bir anlayı
ı ifade eder. ster gerçek ister kurgusal olsun, insan veya ba
ka herhangi bir nesne, var olabilmek için bir mekâna ihtiyaç duyar. nsanlık deerlerinin olu
ması ve bunların farkına varılmasıyla, mekânın insan zihninde bir anlam kazanmaya ba
ladıı görülür. Mekân kavramı da, romanın geli
im sürecine uygun bir seyir takip ederek, romanda zamanla önemli bir yer i
gal etmeye ba
lar. Mekânın romanın temel unsurlarından olması, hem romanın sadece olaya dayalı bir karakterden uzakla
masına yardımcı olmu
; hem de hayatın sahnesi konumundaki ki
isel ve toplumsal yönünün ke
fedilmesini salamı
tır. Mekânın varlıı ile insanın ya
amı arasındaki paralellik, dei
ik biçimlerde romana yansır. Kimi yerde romanın sesli bir tanıı; kimi yerde ise roman ki
isinin fiziksel ve ruhsal sınırlarını ortaya koyan bir aktör konumundadır. Bu çalı
mada, mekân kavramının tarihi süreç içinde geçirdii anlamsal kar
ılıklar ve roman öncesi anlatılarda ve romanda ifadelendirilme biçimleri üzerinde durulmu
tur.

Roman ,

Kurmaca ,

Mekân ,

Tasvir ,

Novel, as the modern time’s narration type, is a literary type which claims to surround life holistically. It expresses a perception which owns the whole emotions that people have and a perception which focuses on the story of time and individual. Whether it is real or fictional, a person or another object needs place in order to exist. It is seen that ‘place’ starts to gain meaning in people’s mind with the help of the occurrence of the humanity norms and with the help of their perception. The concept of place starts to occupy an important place in novel by following a proper route in accordance with the novel’s development process. The fact that ‘place’ is the basic element of novel has both provided the novel to get away from a character that is only based on the event and both provided its personal side that is to be discovered. The parallelism between the existence of the ‘place’ and the people’s life reflects into the novel in different types. Sometime it is a talky witness of the novel and sometimes it is in place of an actor who displays the physical and spiritual limits of the character of the novel. In this study, the ambiguities which the concept of place has had in the historical process and the forms of the expression of ‘place’ in the prenovel narrations and in the novels have been emphasized.

Novel, ,

Fictitious, ,

Place, ,

Descriptive narration ,