Ana çizgileriyle cumhuriyet devri türk şiirine teorik bir yaklaşım (1923-1960)

Bu makalede, Cumhuriyet devri Türk siirinin 1923 ile 1960 yılları arasındaki evresi bazı kıstaslardan hareketle kendi içinde sınıflandırılmıs, bagımsız olarak ürün veren sairler dahil, Yedi Mesaleciler, Serbest Nazımcılar / Toplumcu Gerçekçiler, Garipçiler / Birinci Yeniler, Hisarcılar ve kinci Yeniler gibi edebî akım ve/veya edebî hareketler kusaklar olarak temsilcileri ile birlikte teorik olarak ele alınmıstır. Bu devir Türk siiri, hem devrin hakim gücü dogrultusunda geçmisle bagı gittikçe kopararak, hem de birbirine karsıt fikirler üzerine kurulu edebî akım veya hareketler halinde çogunlukla dıs ideolojik tesirlere ve Batı edebiyat, kültür ve siirine açık olarak devam etmistir. Bu dönem içinde farklı siir anlayıslarına sahip sairler, bireysel veya toplu olarak poetik görüslerini de ortaya koymuslardır. 1950’lerden itibaren 1960 sonrasının siir damarları da belirginlesmeye baslamıstır. Bu dönem Türk siiri güzel Türkçenin essiz örnekleri ile doludur

Cumhuriyet ,

Yedi Mesale ,

Birinci Yeni ,

Hisar ,

Türk Siiri ,

Teori ,

Republic ,

Turkish Poetry ,

Theory ,

Seven Torches ,

First New ,

Castle ,

In this article, the phase between 1923 and 1960 years of the Turkish poetry of Republic era has been classified in own with movement from some criteria, and literary movement and/or literary movements as Seven Torchests, Free Versests / Social Realists, Garips / First News, Castlests and Second News, including poets that composed their works as independent, have been dealt with as theorical with their representatives and as generations. Turkish poetry of this era has continued both as breaking gradually its relation with past in direction the dominant power of period and as be frequently opening to external ideological effects and to Western literature, culture and poetry in way literary movement or literary movements that founded on opposite thoughts at each other. In this era poets that have different poetry opinions have put forth the views on poetics as individual or collective too. In addition onward from 1950s poetic veins after 1960 also have begun to become clear. Turkish poetry of this era is full with the peerless examples of good Turkish.

Second New. ,