Yoksul ailelerden gelen ergenlerde psiko-sosyal bir olgu olarak umutsuzluk ve boyun eğici davranışların incelenmesi1

Bu araştırmanın amacı, yoksul ailelerden gelen ergenlerin sosyo-demografik özelliklerinin saptanması ve bu özellikler ile umutsuzluk ve boyun eğici davranışlar arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmada amaçsal örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Örneklem Adana ili Yüreğir merkez ilçesindeki liselere devam eden ve yoksul ailelerden gelen 164 kız ve 116 erkek ergenden oluşmuştur. Veriler, 2007-2008 öğretim yılının ilk yarıyılında toplanmıştır. Veri toplama araçları olarak, "Sosyo-Ekonomik Düzey Ölçeği", "Beck Umutsuzluk Ölçeği" ve "Boyun Eğici Davranışlar Ölçeği" kullanılmıştır. Verilerin analizinde ise "t" testi, tek yönlü varyans analizi, Pearson momentler çarpımı korelasyonu ve çoklu karşılaştırmalarda LSD testinden yararlanılmıştır. Sonuçlar kızlarda, boyun eğici davranışların, erkeklerde ise umutsuzluğun daha fazla olduğunu göstermiştir. Adana dışından gelen ergenlerde boyun eğici davranışlar ve umutsuzluk, Adanalı olanlara göre daha yüksek bulunmuştur. Yaş değişkenine göre boyun eğici davranışlarda anlamlı bir fark bulunmazken, yaşa göre umutsuzluk düzeyinde anlamlı bir fark olduğu gözlenmiştir. Gelir düzeyine göre yalnızca umutsuzluk düzeyinde bir fark olduğu görülmüştür. Gelir düzeyi daha düşük olan ailelerden gelen ergenlerde umutsuzluk daha fazla olarak saptanmıştır. Ailedeki birey sayısı da yalnızca umutsuzlukta etkili bir değişken olarak belirlenmiştir. Ailedeki birey sayısı artıkça umutsuzluğun da arttığı anlaşılmıştır. Ergenlerin anne-baba eğitim düzeyi ve anne-baba mesleği açısından boyun eğici ve umutsuzluk düzeylerinde anlamlı bir fark çıkmamıştır. Umutsuzluk ve boyun eğici davranışlar arasında .01 düzeyinde anlamlı ancak düşük bir korelasyon bulunmuştur.

Yoksulluk ,

Ergen ,

Umutsuzluk ,

Boyun Eğici Davranışlar ,

Aile ,

The purpose of this study is to determine socio-demographic characteristics that are affecting hopelessness and submissive acts in adolescents living in poor families and also to seek possible relationships between the hopelessness level and submissive acts. Purposeful sampling method has been used. The sample of the study consists of 164 female and 116 male adolescents, who are living in poor families and attending high schools placed in Yuregir district city of Adana. Data was collected during fall semester of 2007-2008 school year. Data collection tools are "Socio-demographic Level Scale", "Beck Hopelessness Scale" and "Submissive Acts Scale". For statistical analysis, t-test, one way analysis of variance (ANOVA), Pearson product-moment correlations analysis and LSD tests are used. At the end of the study, following results are drawn: Girls have more submissive acts than boys and boys are more hopeless than girls; the adolescents, not born in Adana have more submissive acts and hopelessness than the adolescents born in Adana; there is no significant relationship between submissive acts and age, but there is significant relationship between hopelessness level and age; the adolescents living in low-income families are more hopeless than others; the number of individuals in family is an effective variable only for hopelessness, thus the hopelessness increases with the number of individuals in family; there is no significant difference between the students' submissive acts and between their hopelessness based on their families' income levels and jobs; a significant but low relationship at .01 level is found between hopelessness and submissive acts.

Poverty, ,

Pubescent, ,

Hopelessness, ,

Submissive Acts, ,

Family ,