Makale özeti ve diğer detaylar.
Araştırma, 3-6 yaş grubu çocuğun akut bir hastalık nedeniyle hastaneye yatışa karşı davranışsal tepkilerini belirlemek amacıyla yapılmış, tanımlayıcı tipte bir çalışmadır. Araştırmanın evren ve örneklemini, 15.07.2003–15.06.2006 tarihleri arasında ilk defa hastaneye yatan, hastaneye yatışın ilk 12 saati içinde olan, telefonla ulaşılabilen ve çalışmaya katılmayı kabul eden 3-6 yaş grubunda çocuğu olan anneler (n=170) oluşturmuştur. Çalışmada veri toplama aracı olarak, araştırmacılar tarafından hazırlanan 15 soruluk "Kişisel Bilgi Formu" ve 30 maddelik "3-6 Yaş Grubu Çocuklarda Hastaneye Yatış Sonrası Davranış Değişiklikleri Anket Formu" kullanılmıştır. Araştırmanın pre-test verileri, araştırmacılar tarafından yüz-yüze görüşme yöntemi kullanılarak toplanmıştır. Post-test verileri ise çocuklar taburcu edildikten 1 ay sonra telefon görüşmesi ile toplanmıştır. Verilerin analizinde SPSS 13.0 for Windows istatistik programı kullanılmıştır. İstatistiksel değerlendirmede; sayı-yüzde dağılımları, Wilcoxon Sing Rank testi ve Paired Sample-t testi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre; çocukların %57,6'sının erkek, yaş ortalamasının 4.46±1.18 olduğu ve %52,3'ünün Gastroentestinal sistem hastalıkları nedeniyle hospitalize edildiği saptanmıştır. Akut hastalık nedeniyle hastaneye yatırılan 3-6 yaş grubu çocukların, hastaneye yatış öncesi (10.735±4.882) ve taburculuk sonrası (15.0476±4.306) davranış değişiklikleri puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu belirlenmiştir. Araştırmada, çocuklarda hastaneye yatış sonrası; gece yatmaya giderken ve yemek yerken huysuzluk yapma, gece yatağını ıslatma, yeni ortam/kişi ve eşyalardan korkma, doktor/hemşire ve hastane korkusu gibi davranış değişiklikleri olduğu saptanmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda; sağlıklı çocukların ileride yaşayabileceği hastaneye yatırılma durumuna eğitim programları ile hazırlanması önerilmektedir. Hazırlıkta çocuğun yaşı, gelişim düzeyi ve önceki deneyimleri önemlidir.
This is a descriptive study to determine of behavioral reactions of a child of 3-6 ages group to be hospitalized due to an acute illness. Sample of the study are mothers of children aged 3-6 (n=170) whose children were hospitalized for the first time and in 12 hours of their hospitalization between the dates of 15.07.2003 and 15.06.2006, who were reachable by phone and accepted to participate in the study. In this study, for data gathering "Personal Information Form" including 15 questions and "Inquiry Form of Behavior Changes of 3-6 Ages Group Children after Being Hospitalized" with 30 questions were used. Date gathering forms were carried out as pre-test by using face-toface interview method with mothers of 3-6 aged children who were hospitalized for the first time and were in first 12 hours of hospitalization. "Inquiry Form of Behavior Changes of 3-6 Ages Group Children after Being Hospitalized" was re-carried out with mothers by phone 1 month after children being discharged from hospital. In analyzing of data's statistical program of SPSS 13.0 for Windows was used. In statistical evaluation; numberpercent dispersion, Wilcoxon Sing Rank test and Paired Sample-t test were used. According to the results obtained from the study, 57.6% of children are male with age average of 4,46±1,18 and 52.3% of them were hospitalized due to Gastrointestinal System Illnesses. A significant difference was determined between average points of behavior changes of 3-6 ages group children hospitalized due to an acute illness before hospitalized (10,735±4,882) and after being discharged from hospital (15,0476±4,306). In the study, it is observed that there are some behavioral changes in children after being hospitalized such as being cranky before going to bed and during eating, bed-wetting, to have fear from new environments, people or objects, fear of doctor/nurse and hospital. As a conclusion, it is advised healthy children to be prepared with education programs to the possibility of being hospitalized in the future. In preparation, child's age, level of development and past experiences are crucial.