Makale özeti ve diğer detaylar.
The right to freedom to move is guaranteed by the Charter of Fundamental Rights of the European Union (EU). The Charter contains the fundamental principles derived from the Treaty of Rome (1957) as the basis of the Community Law. The achievement of this freedom between the member states is expected to enhance the degree of European citizens‟ satisfaction with the principles of liberty, equality and co-operation as universal values. Yet for all that, the Charter takes a "non-ideological approach‟ to the political, economic and social rights of both the EU, and non-EU nationals. Essentially, human rights are characterised as universal and indivisible. If this is the case, a question arises as to how far the EU has promoted and defended actively the principle of free movement when engaging in relations with Turkey. The purpose of this study is to examine the significance of the Charter on the Turkish labour migration.
Seyahat özgürlüğü hakkı Avrupa Birliği (AB) Temel Haklar Sözleşmesi tarafından güvence altına alınmıştır. "Sözleşme" Roma Antlaşması‟ndan (1957) alınan Topluluk Hukuku gibi temel ilkeleri içermektedir. Üye ülkeler arasında bu özgürlüğün kazanımı Avrupa Birliği vatandaşlarının evrensel değerler çerçevesinde, özgürlük, eşitlik ve dayanışma ilkelerinden memnuniyetleriyle ilişkili olacağı beklenilmektedir. Her halükarde, "Sözleşme", hem AB vatandaşlarına hem de AB vatandaşı olmayanlara yönelik politik, ekonomik ve sosyal haklar anlamında ideolojik olmayan bir yaklaşım ortaya koymaktadır. Esas olarak, insan hakları evrensel ve bölünemez olarak nitelendirilmektedir. Eğer durum buysa, "AB Türkiye ile ilişkileri geliştirirken, serbest dolaşım hakkını faal olarak nasıl ilerletecek ve koruyacaktır?" sorusu ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Türkiye‟den AB‟ye işçi göçü konusunda "Sözleşme"nin önemini değerlendirmektir.