Flütün tarihsel gelişimi ve romantik dönem özelliklerinin flüt eserlerine yansıması

Flüt en eski çalgılardan biridir ve uzun bir tarihe sahiptir. En ilkel döneminde boş bir kemik ya da boynuzdan yapılmış olan flüt, Rönesans döneminde tek parçadan oluşan ahşap bir gövdeye sahipti. Barok döneme gelindiğinde flüt üç parçaya bölünüp, perdeler eklenmeye başlanmıştır. Klasik dönemde flütün perde sayısı artsa da, asıl gelişimi Romantik Dönem’de Theobald Boehm sayesinde olmuştur. Günümüzde flüt, birbirine eklenen 3 parçalı metal bir gövdeye ve teknik olarak geniş bir seslendirme kapasitesine sahiptir. Bu çalışmada ilk olarak Barok döneme kadar flütün gelişimi, ikinci aşamada Barok ve Klasik dönemde flütün gelişimi ve son aşamada Romantik dönem’de flütün gelişimi incelenecektir. Romantik dönemde flütün evrimini tamamlamasıyla yeni flüt için birçok eser yazılmıştır. Çalışmada flüt eğitiminde ve konser programlarında en çok seslendirilen, 19. yüzyılda bestelenmiş 11 eser seçilmiş ve Romantik Dönem getirileri göz önünde bulundurularak bu eserler hakkında açıklayıcı bilgi verilmiştir. 19. yüzyılda bestelenmiş flüt eserleri incelendiğinde, eserlerin Romantik Dönem getirilerinden oldukça etkilendiği görülmektedir. Flüt özellikle gelişimini tamamladıktan sonra gerek solo çalgı olarak, gerekse orkestra çalgısı olarak bestecilerin vazgeçemedikleri bir çalgı olmasının yanı sıra; mesleki müzik eğitimi verilen kurumlarda, günümüzde dünyanın birçok ülkesinde olduğu gibi ülkemizde de ana çalgı düzeyinde eğitimi verilen önemli bir çalgıdır.