Makale özeti ve diğer detaylar.
Doğanın döngüsel zamanı ve dinsel inancın metafizik, mutlak zamanı insanı uzun süre meşgul etmiştir. 18. yüzyılda Avrupa’da tüm toplumsal hareketliliklerin sonucunda oluşan rasyonalist, pozitivist ve laik yaklaşımlar insanların nesnel, ölçülebilir zaman kavramına yönelik algılama sürecini hızlandırmıştır. 19. yüzyıl Avrupa resminde zaman kavramının nasıl bir anlama ulaştığının belirlenmesine çalışılması, bu araştırmanın amacını oluşturmuştur. 19. yüzyıl Avrupa sanatında, modernizmin kültürel bir olgu olarak; aydınların ürettikleri üzerinde görünür hale gelmesiyle, zaman kavramının nesnel ve öznel olarak değerlendirilmiş olduğu görülür. Realizm anlayışı zamanın nesnelliğini vurgularken, empresyonizm “an” zamanına ulaşmak için bilimsel verilerden yararlanarak duyumsal algılama zamanına yönelmiştir.
The cycling time of nature and the metaphysic and absolute time of religious belief have kept men busy for a long time. The rationalist, positivist and seculiar approaches having resulted from all social movements in 18th century Europe have hastened mans' comprehension period towards the objective, measurable concept of time. Trying to find out what kind of a sence the concept of time in the 19th century European Art has formed the purpose of this research. It is seen that the concept of time was evaluated as objective and subjective as modernizm in 19th century Europe became apparent as a cultural fact in the impressionizm inclined to the time of comprehending emotion by making use of scientific facts to reach the "moment" of time.