2013/ Makale özeti ve diğer detaylar.
1924 yılına kadar Anadolu'nun başta Orta Anadolu olmak üzere belli bölgelerinde, Trabzon-Fırat-Toros-Silifke hattının batısında, özellikle Kayseri, Niğde, Nevşehir, Konya, Burdur, Isparta, Antalya yörelerinde, daha sonra Karadeniz sahilinde ve iki büyük şehir olan İzmir ve İstanbul'da yaşayan ve bu tarihten itibaren Yunanistan'a göçen Karamanlılar, günlük hayatlarında ve yazılı kültür ve edebiyat etkinliklerinin büyük bir bölümünde Türkçe kullanmışlardır. Hatta Yunanistan'da doğmuş, bugün 50 yaşını geçmiş olan Karamanlılar, Orta Anadolu ağzıyla Türkçe konuşmaya devam ederler. Sözgelimi, Aksaray'ın Güzelyurt (Gelveri) ilçesinden 1924'te göçen Karamanlılar, Ağustos 1998'de tekrar buraya geldiklerinde eski hemşerileriyle Orta Anadolu ağzıyla konuşabilmişlerdir. Karamanlı edebiyatı, büyük ölçüde, Yunancadan tercüme eserlere dayanmaktadır ve dinî konulara yöneliktir. Din dışı edebiyat ise Ahmet Mithat Efendi'nin Karamanlıca yayımlanan birkaç eseri ile Köroğlu, Âşık Garip, Şah İsmail, Nasrettin Hoca gibi sözlü edebiyat eserlerinin Karamanlıca yayınlarıdır. Son dönemde Fransızcadan da birkaç roman çevrilmiştir. Kullandıkları Türkçe, yaşadıkları bölgelere ve kullanım alanına göre farklılıklar göstermekle birlikte ağız özellikleri gösteren Karamanlıca metinlerin fonetik ve morfolojik özellikler bakımdan Anadolu ağızlarından çok büyük bir farklılık taşımadığı görülmektedir. Çalışmanın bu bölümünde ünlü sistemi bakımından Karamanlı Türkçesi ile Orta Anadolu ağızları karşılaştırılacaktır.
The Karamans, who lived in different parts of Anatolia, primarily in the Central Anatolia, Trabzon-west of Firat-Taurus-Silifke line, especially in Kayseri, Nevsehir, Konya, Burdur, Isparta, Antalya regionsand then in Izmir and Istanbul where two largest cities in the Black Sea coast and, till 1924 and who immigrated to Greece after that, used Turkish in their daily life and in most parts of their written culture and literary activities. Born in Greece even today, which is 50 years of age Karamans, with Central Anatolia mouth will continue to speak Turkish. For example, from Aksaray, Güzelyurt (Gelveri) district, Karamans who immigrated in 1924, in August 1998, when they come here again can spoke with old fellow with the Central Anatolian mouth. Karaman literature, largely base on the works translated from Greek, and is intended for religious subjects. If non-religious literature, Ahmet Mithat Efendi's with a few work published in the language of Karaman, are broadcasts in the Karaman language of works of oral literature such as Koroglu, Aşık Garip, Sah Ismail and Nasreddin Hoca. Recently, a few novels have been translated from French. Although the Turkish language they use shows some variations according to the districts they lived and the area of usage, it is seen that the Karaman's texts which bear features of dialects are not so much different from Anatolian dialects in terms of phonetic and morphological characteristics. This study aims to compare the Karaman Turkish dialect and Central Anatolain dialects in terms of their vowel systems.
Sayı 2