Makale özeti ve diğer detaylar.
İş sözleşmesi sürekli borç ilişkisi doğuran bir sözleşmedir. Bu nedenle, sözleşme yapıldıktan sonra bu sözleşmenin esaslı veya ikincil unsurlarında birtakım değişiklikler yapılması gerekebilir. Nitekim zaman içinde sözleşmenin yapıldığı andaki koşullardan daha farklı şartlar ortaya çıkabilir ve sözleşmenin bu yeni şartlara uyarlanması gerekebilir. Bu konuda 4857 sayılı İş K.m.22 önemli bir düzenleme getirmiştir. Çalışma koşullarında esaslı değişiklik genellikle ücrette azalmaya ya da sosyal statüde düşmeye sebep olan iş değişikliği veya işyeri değişikliği, ücret değişikliği, zorunlu ücretsiz izne çıkarılma, çalışma süresi değişikliği veya işveren değişikliği şeklinde görülür. İşveren çalışma koşullarında esaslı değişikliği ancak İş K.m.22 deki usule uymak suretiyle yapabilir. Tarafların anlaşmak suretiyle (değişiklik sözleşmesi ile) de çalışma koşullarında her zaman değişiklik yapmaları mümkündür. Çalışma koşullarında işveren tarafından yapılan esaslı değişikliğin işçi tarafından kabul edilmemesi halinde işveren, değişikliğin geçerli nedene dayandığını veya fesih için başka bir geçerli neden bulunduğunu yazılı olarak işçiye bildirmek suretiyle iş sözleşmesinin feshi yoluna gidebilecektir. Böyle bir fesih ile karşılan işçi de İş K.m.17-21 hükümlerine göre dava açabilir.
Labor contract is the contract which establishes consistent debtor – creditor relationship. Therefore, upon execution of such a contract several changes should be made to the primary and secondary provisions therein. Conditions which may be distinct from the initially imposed conditions as time pass, may appear and the contract may be required to comply with such new conditions. Article 22 of the Labor Law numbered 4857 made a substantial arrangement for this specific purpose. Any substantial change in the labor condition is deemed to include the changes in employment location of employment which may generally lead to decrease in wages and social status as well as obligatory unpaid leaves and changes in working hours. The Employer may make such changes only providing compliance with the procedures stipulated in Article 22 of the Labor Law. The employment conditions may be amended through mutual agreement to be reached by and between the parties involved (by way of replacement contract) at any time. In case any substantial change proposed by the Employer is not acceptable to the employee, the employer may terminate the employment contract by giving notice to the employee stating the valid bases for the change or the justified reasons for such a termination. The employee experiencing the termination of the contract in this manner, may refer the matter to the courts in pursuance with Articles 17 through 21 of the Labor Law.