Makale özeti ve diğer detaylar.
XIX. yüzyıl'da Nasturi toplumunun geçiş törenleri, Ortadoğu özelliklerini taşımaktadır. Evlilikler erken yaşlarda gerçekleşmekle birlikte, evlilik ritüelleri arasında beşik kertmesi, nişan ve başlık parası gibi uygulamalar da bulunmaktaydı. Ayrıca evlilikler ancak ailelerinin onayıyla gerçekleşirdi. Bunda ailelerin sosyal tabakaları ve maddi varlıkları en önemli etkenlerdendi. Evliliklerde kızın erkekten büyük olması hoş karşılanmadığından kız çocukları erken yaşlarda evlendirilirdi. Düğünler kiliselerde veya yeni yapılmış evlerde gerçekleştirilirdi. Düğüne gelen davetliler maddi güçlerine bağlı olarak çeşitli hediyeler getirirlerdi. Düğünde Türkçe, Kürtçe ve Süryanice şarkılar eşliğinde halaylar çekilir ve eğlenilirdi. Düğün yemeğinin ardından herkes dağılır ve merasim sona ererdi. Nasturilerde boşanma ise kesin ve katı kurallara bağlanmıştır. Aldatmadan kaynaklı boşanmalar hariç, boşandıktan sonra çiftlerin yeniden birleşmeleri yasak sayılmış ve aksi durumlar toplum tarafından tepki ile karşılanmıştır.
Marriage ceremonies in 19th century Nestorian society bear Middle East characteristics. Marriages took place at early ages and among marriage ritual were beşik kertmesi (choosing spouse while in cradle), engagement and bride-price. A marriage could take place only after mutual familial consent. Social state and financial power of the families were significant factors. Because an elder wife was not favorable, girls usually got married at early ages. Marriage ceremonies took place in churches and new houses. People who attended ceremonies presented gifts in accordance with their economical power. People danced to songs in Turkish, Kurdish and Syriac. Ceremonies ended with meal. Divorce was allowed under strict conditions. Except for divorces as result of deception, couples could not remarry to each other, the ones violating that rule were faced reaction from the society.