Makale özeti ve diğer detaylar.
Söz ya da söylem aktarımı hem günlük iletişimde hem de kurgusal anlatı metinlerinde sıkça görülen dilbilimsel bir olgudur. Dilbilim açısından söz aktarımı doğrudan, dolaylı ve serbest dolaylı olmak üzere üç temel biçimde ele alınır. J.L.Austin tarafından geliştiren söz edimleri kuramı ise, söz aktarımına farklı bir açıdan bakmamızı sağlayabilir. Kurama göre bir söz söylemek (düzsöz), bir iş yapmaktır (edimsöz). Ayrıca söylenen sözün etkisiyle yapılan bir iş de olabilir (etkisöz). Günlük iletişimde aktarıcı, kurgusal metinlerde ise anlatıcı söz aktarımını gerçekleştirirken, aktardığı sözün düzsöz, edimsöz ve etkisöz bileşenlerinden herhangi birini, ikisini ya da üçünü birden aktarabilir. Bu aynı zamanda anlatısal metinleri yöneten bakış açısının belirlenmesinde de dikkate alınması gereken bir süreçtir. Böylece kurgusal metinler için söz edimleri kuramına dayanan yeni bir söz aktarım tipolojisi oluşturulabilir.
Speech or discourse reporting (speech representation) is a linguistic phenomenon which is seen both in ordinary communication and fictional narrative texts. In linguistics, speech reporting is differentiated as direct, indirect and free-indirect speech. On the other and, speech acts theory, suggested by J.L.Auistin, can provide a new perspective for speech reporting. According to theory, to say or to produce a statement (locutionary act) is to perform an act (illocutionary act).Moreover, one can performed an act ifluenced by an locutionary act. In ordinary communication, reporter and in fictional texts narrator may report one, two or all of the locutionary act, illocutionary act and perlocutionary act of reported statement. At the same time, these processes must considered in determining point of view that governing narrative texts. So that, we can develop a new typology of speech reporting for fictional texts.