Makale özeti ve diğer detaylar.
Türk hikâyeciliğinin önemli isimlerinden biri olan Ömer Seyfettin, hikâyenin kendine has dünyası içerisinde sadece bir edebî zevk oluşturmakla kalmaz eğitsel anlamda da başarılar elde eder. Ömer Seyfettin‟in hikâyeleri eğitim sistemimizde halen güncelliğini koruyan birtakım unsurlar taşımaktadır. “İlk Cinayet” adlı hikâyesi kurgulanmış bir olay sunmakla kalmaz, özellikle yapısal anlamda kelime- olay- mesaj üçlemesinin de seçkin bir örneğini oluşturur. Kelimelerin, özellikle de renklerin ön plana çıktığı eserde olması gerekenle olan arasındaki çatışma, eserin ana yapısını oluşturur. Çocuk ve martı yavrusunun bütünleşmesi eğitsel birtakım sonuçların irdelenmesine zemin hazırlar ve bu durum etkili sanatsal anlatımlarla ortaya konur. Bu çalışmanın amacı, Ömer Seyfettin için genel olarak söylenen “üslupta özensizdir” yaklaşımının aksine, yazarın mesaj ve anlatım arasındaki başarılı sunumunu tespit etmektir. Ayrıca hikâyenin diğer unsurları üzerinde durup ayırt edici özelliklerini belirlemek de amaçlanmıştır. Bu bağlamda giriş bölümünde, hikâyenin psikolojik ve eğitsel özelliklerine değinildikten sonra, bu hikâyenin okuyucuda uyandırdığı duygular üzerinde durulmuştur. Daha sonra hikâyenin öne çıkan özelliklerine belli başlıklar altında dikkat çekilmiştir. Sonuç kısmında ise, çalışmanın genel bir değerlendirmesi yapılmıştır. Hikâyeden hareketle Ömer Seyfettin‟in dil ve üslup özellikleri tespit edilmiştir.
Ömer Seyfettin who is one of the important names of Turkish story writing doesn‟t only enable literary pleasure peculiar to its original world but it also acquires artistic successes educationally. The story of Ömer Seyfettin bears several features which are still popular in our education system. The story named „The First Murder‟ not only presents fictionalized event but also forms a prominent sample of the combination of the three components word-event-message. The conflict between what there is supposed to be and what exists where the words especially the colors should be emphasized makes up the main structure of the work. The unification of the child and the seagull enables the discussions of several results and this case is presented with effective artistic expressions. The purpose of this work is to determine the successful presentation between message and expression unlike the approach that the author is „He is imprecise in style‟. Moreover it has been aimed to determine the distinctive features focusing on other components of the story. In this respect at the introduction part, after mentioning the psychological and educational features of the story, the emotions which the story aroused on the reader have been focused. Then the prominent features have been emphasized under certain headlines. At the conclusion part, general assessment of the study has been made. By the help of the story, the language and style features have been determined.