Makale özeti ve diğer detaylar.
20. yüzyılın etkin edebî kuramlarından biri olan yapısalcılık; eseri merkez alan ve eserdeki biçim-ses-söz-anlam bütünlüğü çerçevesinde iç uyumu ortaya koymaya çalışan yönüyle dikkat çekmiştir. Bilindiği gibi divan şairleri klasik Türk şiir geleneğinin belli sınırlı kalıpları ve kuralları etrafında söz hüneri göstermeye mecburdur. Divan şiirini inceleyip değerlendirmek için, dilbilim modelini örnek alan yapısalcılık uygun bir metot olarak görünmektedir. Bu yaklaşımdan yola çıkarak Lale Devri şairi Nedim‟in bir gazeline yapısalcı yöntemi uygulamayı denedik.
Structuralism, which was one of the most popular literary theories of the 20th century, has captured attention by focusing on the work itself and by trying to expose the inner harmony within the frame of form-phoneme-word-meaning entirety. As known, divan poets are compelled to display their verbal skills around the certain limited number of patterns and rules of the classical Turkish tradition of poetry. To examine and evaluate divan poetry, it seems appropriate to apply the structuralist method which adopts the linguistic method itself. In the light of the structuralist method, one of the lyric poems of Nedim, who was a poet of the "Tulip Age‟, was examined in this study.