–makta (ve –iyor)

–mAktA yapısı dağılımsal ve işlevsel olarak bir fiilcil birim özelliklerini taşır. Ancak, bu birimin temel işlevi "şimdiki zaman" ya da "süreklilik" belirtmek değildir. Stilistik ayrımlar (konuşma dili / yazı dili; formel dil / enformel dil, vb.) da –mAktA‟nın işlevini açıklamaz. –mAktA özel bir zaman, görünüş ya da stilistik eki değildir ama değişmeyen bir özelliğe sahiptir: bitmişliği belirtmemek. Ancak, -Iyor da bitmişlik belirtmez. Öyleyse, aynı görünüş değerine sahip bu iki birim arasındaki temel işlevsel farklılık görünüşsel de değildir. -mAktA‟yı –Iyor‟dan ayıran sözceleyenin sözcesinin içeriği ve eşsözceleyenle (kabaca, muhatabıyla) kurduğu ilişkinin niteliğidir, sözceleme tarzıdır. Bu bakımdan, -mAktA ve –Iyor farklı nitelikte sözceleme belirticileridir, aralarındaki karşıtlık sözcelemseldir.

Şimdiki Zaman ,

Süreklilik ,

Bitmemişlik ,

Stilistik ,

Bağlam ,

Sözceleme ,

In today‟s Turkish, -mAktA is a verb suffix according to its distributional and functional characteristics. The basic function of this linguistic unity is neither to express "present perfect continuous tense" nor "progressive aspect". The stylistic distinctions (spoken/written language, formal/informal language etc.) don‟t explain the function of –mAktA. –mAktA is not a specific tense, aspect or stilistic suffix. However, it has an unchangeable characteristics; not to express perfective aspect. On the other hand, –Iyor does not also express perfective aspect. That‟s why, the fundamental functional difference between these two morphemes which have the same aspect value is not aspectual. The mode of enunciation, the propriety of the relation that the utterer establishs with the contents of his utterance and his interlocutor determine the difference between –mAktA and –Iyor. So that, –mAktA and –Iyor are different markers of enunciation. The opposition between them is enunciative.

Present Continuous, ,

Durability, ,

Imperfective Aspect, ,

Stylistics, ,

Context, ,

Enunciation ,