Makale özeti ve diğer detaylar.
On sekizinci yüzyıl Avrupasında olduğu gibi Türk modernleşmesinde de sosyo-politik bir örgütlenme tarzı olan devlet yapılanmasında millî kültür inşası önemli bir rol oynar. Bu süreçte edebiyat, bir kültür aracı olması dolayısıyla ve toplumların dönüştürülmesinde gördüğü işlev sebebiyle millî kültür ile doğal bir ilişki içinde olur. İmparatorluk sonrasında milli bir devlet için milli bir kültür gerekliliği bir doktrin halinde kabul görür. Bu yapılanmada öncelikli görevi de kültür tarihi yazarları alır. Bu bakış açısı ile de Osmanlı tarihi ve edebiyatına yönelik politik değerlendirmeler uzunca süre etkisini sürdürür. Türk modernleşmesi bir türlü özgüven kazanıp kültür alanına yönelik tarafsız ve soğukkanlı değerlendirmeleri henüz başaramaz. Cumhuriyet sonrası ulusal kültür inşacılarının başında yer alan edebiyat tarihi yazarlarının ortaya koyduğu sınıflandırmalar değişen konjonktüre rağmen hala etkisini sürdürmektedir. Gelinen noktada, kültürün bir bütün olduğunu, millet olmanın bir gereği olarak tarih boyunca dinamizmini koruduğunu, kurumsallaşma süreçlerinden sonra kendi estetik dünyasını oluşturduğunu kabullenme gereği kaçınılmaz olmuştur. Bu makalede, kolektif kimlik oluşumunda esas görev alan edebî ürünlerin konjonktüre göre politik bir araç olarak kullanılıp kullanılmadığı vurgulanmaya çalışılacaktır.
As in Europe in the eighteenth century socio-political organization in the modernization of Turkish-style construction of the state played an important role in the construction of national culture. Literature in this process, because they were the vehicle of a culture and society due to the conversion of the national culture, and of course, sees the function was in a relationship. After the Empire, a nationalist government has been recognized as a doctrine of the necessity of a national culture. As a priority, the authors of the history of culture took part in this configuration. With this perspective, political considerations of Ottoman history and literature of the continued impact for a long period. Unfortunately, self-confidence by winning the modernization of Turkish culture to that area to this day failed to neutral and cold-blooded reviews yet. After the Republic, at the beginning of the founders of the national culture in the classifications put forward by the authors of literary history has been the impact of the changing conjuncture, but still. For today we have to accept that culture is a whole, throughout history as a requirement of being a nation protects its dynamism and after the processes of institutionalization that creates its own aesthetic world. In this article, the main task of the literary products in the formation of collective identity as a political tool used by the conjecture is explained.