Klâsik şiirimizde evlat acısının bir yansıması olarak şairlerin çocuklarına yazdıkları mersiyeler

Klasik şiirimizin nazım türlerinden mersiyeler yaşanılan ölüm acısının şairlerce dışa vurumudur. Mersiyelerde ölen kişinin ardından duyulan üzüntü, ölümü algılayış gibi konularla bazı inanışlar, çeşitli olaylar, ölen kişi ve şairler hakkındaki kişisel bilgiler yer almaktadır. Mersiyelerde yer alan bu bilgilerden hareketle kişilere göre tasnif edilebilen mersiyelerin bir anlamda şairlerin şahsi tecrübelerini de yansıttığı söylenebilir. Bu çalışmada bazı şairlerin, acı bir tecrübe olarak, yaşadıkları evlat acısını ifade etmek üzere kaleme aldıkları mersiyeler incelenmiştir.

Mersiye ,

Ölüm ,

Çocuk ,

The elegiacs, which are versification kinds of our classic poem, are manifestation of being lived death pain by poets. The elegiacs have affliction for decedent, some beliefs with the subjects such as perception of death, varied events, also personal information about decedents and poets. According to this information in elegiacs, it may be said that elegiacs, which can be assorted in respect of people, kind of reflect the personal experiences of poets. In this study, we researched the elegiacs which some of the poets wrote in order to express sorrows for their children who died.

Elegiac, ,

Death, ,

Child ,