Halit ziya uşaklıgil'in ''kar yağarken'' adlı öyküsüne yapısalcı bir yaklaşım

20. yüzyıl, insan bilimlerinde yapısalcılık çağı olarak adlandırılır. Yapısalcılık, ilk kez dilbilim sahasında kendini göstermiş ve bilimsel bir kimlik kazanım sürecini bu alanda tamamlamıştır. Yapısalcılık, bazen olguları ifadede bir yöntem olarak benimsenmiş bazen de öğreti veya farklı grupların ortak eğilimi olarak tarif edilmiştir. F. de Saussure'ün temellerini attığı, yapısalcılık, isminden de anlaşılacağı üzere yapılarla ilgilenir ve özellikle de bu yapıların işlemesini sağlayan genel yasaları inceler. Yapısalcılık fenomenleri tek tek bu yasaların bazı bölümlerine indirgeme eğilimindedir. Yapısalcılık kuramı bir anlatıyı oluşturan öğelerin iskeletini çıkarıp onu betimlemeyi ve her parçanın bütün içindeki işlevini ortaya çıkarmayı amaçlar. Yapısalcılığa göre her parça değerlidir ve bu parçalar yüzey yapıdan derin yapıya eş zamanlılığa dayalı olarak geçmeyi sağlayan anahtar görevindedir. Bu çalışma edebiyatımızın en önemli yazarlarından Halit Ziya Uşaklıgil'in "Kar Yağarken" adlı öyküsünün yapısalcılık açısından tahlilini içermektedir. Öykü, 1914 yılında yayımlanan Bir Şi'r-i Hayal'de yer almıştır. Uşaklıgil'in öykülerinin temel öğesi çocuk sevgisidir. Yazar yürekleri sızlatan bir duyarlılıkla çocuk dünyasının kapılarını okuyucuya açar. "Kar Yağarken" de böyle bir öyküdür. Sermed adında, kimsesiz, yalnız, evi İstanbul sokakları olan bir sokak çocuğunun acıklı yaşamının anlatıldığı öyküde Sermed'in çıkmazları, hayat mücadelesi, hayalleri ve daha birçok konu öyküde kişi, mekân, zaman, nesne, koku, ve duygu kesiti aracılığıyla sembolleştirilmiştir. Bir kürklü paltoyla zenginleşen çocuk yüreği Sermed ile temsil edilir.

Yapısalcılık ,

öykü ,

Kar Yağarken ,

dizge ,

işlev ,

20th century is admitted era of structuralism in the human sciences. Firstly, structuralism emerged in range of linguistic and completed the process of acquisition of a scientific identity in this field. Sometimes structuralism was adopted as a method in expression of fact, sometimes it also was described as doctrin or common tendency of diffrent groups. Structuralism, founded by F. de Saussure, is interested in structures and it aspecially researches on general institutes making these structures on. Structuralism has a tendency to degrade fhenomans up to some parts of these institutes. Structuralism theory aims at determining and describing frame of components those generating a narration and detecting every component’s function in the whole part. According to structuralism, every single component is valuable and these components are like keys those provide to cross into deep structure from surface based upon simultaneity. This paper includes an analysis of the short story "Kar Yağarken" belonging to one of the most significant novelists of Turkish Literature Halit Ziya Uşaklıgil in the way of structuralism. This story occupied in Bir Şi'r-i Hayal which published in 1914. Key element of Uşaklıgil's storyies is love of child. Writer opens the children's world of doors to reader with sensibility which wring the hearts. "Kar Yağarken" is also such a story. In the story that is about pathetic lifestory of a lonely foundling by the name of Sermed, his dilemmas, rat race, dreams and lots of facts more are symbolized by the means of person, place, time, object, scent, and emotion profile. Child heart flourishing by a fury coat is represented by Sermed.

Structuralism, ,

story, ,

\"Kar Yağarken\", ,

system, ,

function ,