Makale özeti ve diğer detaylar.
Türk Destanlarında ve eski yazıtlarda bazı leksik dengeler, gerek Türk dillerinin yapısal evriminde fizyon mekanizmasının rolünü ve konumunu belirlemede, gerekse bu evrimde yapısal özelliklerin gelişme dinamiklerini ve eğilimlerini değerlendirmek açısından ilgi çekici bir araştırma malzemesi sunmaktadır. Değerlendirmelerimiz oğlan-ulan, oğlak-ulak gibi leksik dengelerin sadece kelime varyantlılığı ve leksik düzeyle ilgili olmadığını, gramer sistemine de yansıyan ortak bir durum oluşturduğu fikrini de onaylayacak tarzdadır. Şöyle ki, gözden geçirilen paralellik örnekleri Türk dillerinin eklemeli yapısına uymayan türeme ünlü uzunlukları problemiyle doğrudan bağlantılı olmaktadır.
There are some cases of lexical correlations found in Turkic epos and written monuments in general that are interesting material both for the qualification of the role and place of the fusional mechanism in the structural development of the languages and for investigating of the development dynamics and tendencies of their structural peculiarities. The analysis of the lexical correlation oğlan~ulan, oğlak~ulak corroborates once more that word variability is not a problem of lexical level but of grammatical system. Thus, parallel examples in question are organically related to the problem of derivative long vowels that are not in line with the agglutinative structure of Turkic languages.