Bilim alanlarında terimlerin önemi ve “küçürek öykü” terimi

Bir bilim alanından söz edebilmek için gerekli olan en temel unsurlardan biri terimlerdir. Terimler; bilimin bildirişim aracı, özel göstergeleridir. Her ne kadar yöntemleri ve malzemesi bakımından evrensel olsa da, bilim, dili ve terimleri yönünden ulusal olmalıdır. Çünkü insanlar varlığı, dünyayı, eşyayı ve olayları en iyi kendi ana dillerinin sistemi içinde kavrayabilir, anlamlandırabilir ve anlatabilirler. Varlıkların zihnimizdeki tasavvuru olan kavramların, bir zihinden diğer bir zihne ya da bir merkezden diğer bir merkeze iletilebilmesi, üzerinde uzlaşılan göstergelerle sağlanır. Bilim alanlarının bildirişim aracı olan özel göstergeleri, terimlerdir. Dil olmadan nasıl ki düşüncenin işletilmesi ve bildirişimin sağlanması mümkün değilse, terimler olmadan da bilim, sanat ve meslek alanı mensuplarının düşüncelerini işletmesi, anlatması ve anlaşması mümkün değildir. Edebiyat da bir bilim ve sanat dalıdır. Hem bilim dalı olarak hem de sanat dalı olarak edebiyatın kendine özgü terimlerinin olması kaçınılmazdır. Bu yazıda, dünya edebiyatında 20. yüzyılın son çeyreğinde öne çıkmaya başlayan ve “short short story, flash-fiction story, sudden fiction, quick fiction, fast fiction” vs. gibi terimlerle karşılanan, edebiyatımızda da yeni yeni benimsenip yaygınlaşmaya başlayan “çok kısa öykü, minimal öykü, öykücük, minicik öykü, hızlı kurgu, mini kurgu, kıpkısa öykü, kısa kısa öykü, küçük öykü, mesel” gibi terimlerle adlandırılan bir anlatı türü için önerdiğimiz „‟Küçürek Öykü‟‟ teriminin yapısı ve uygunluğu üzerinde durulmuştur.