Makale özeti ve diğer detaylar.
Mâni, Türk halk şiirinin en yaygın ve de en çok sevilen nazım biçimidir. Mâni söylemek, hem Anadolu'da hem de Anadolu dışında çok geniş bir coğrafi yayılım gösteren Türkler arasında asırlardır devam eden bir gelenektir. Bu gelenek sayesinde, yüzyılların süzgecinden geçmiş, inanışlarımız, beklentilerimiz, törelerimiz, duyuş ve düşünüş tavrımız kültür birikimine dönüşmüş unsurlar olarak nesilden nesile aktarılmaktadır. Bu çalışmada, Anadolu dışında, Makedonya Gostivar'da yaşayan Türklerin mânileri üzerinde durulmuştur. Çalışmanın dayanak noktasını, bölgesel derlemeler yoluyla elde edilmiş olan mâniler oluşturmuştur. Klasik mâni tanımlamalarından yola çıkılarak öncelikle Gostivar mânileri yapısal açıdan sonra da muhteva özelliklerine göre değerlendirilmiştir. Çalışmanın sonunda derlemeye esas teşkil eden mâniler alfabetik sırada verilmiştir.
"Mâni" is one of the most common and loved verse form of Turkish folk poem. Singing "mâni"is a tradition that has been going on for ages among Turks and it has widely spreaded out both in Anatolia and out of Anatolia. Thanks to this tradition; our thoughts, beliefs espectation, are transferred from generation to generation. In this work, we study on "mâni"s of the gostivar Turks. "Mâni"s that have been obtained through the regional compilation consist the main point of the work. At first; Gostivar "mâni"s have been assessed according to their structural characteristic and then their content characteristic. At the end of the work, the "mâni"s that consist the composition have been given according to alphabetical order .