Zihinsel engelli çocuğa sahip annelerin yaşadığı duygular, çocuklarının geleceğine ilişkin düşünceleri ve umutsuzluk düzeyleri

Ebeveynlerin en var oluşsal düşüncelerinin başında çocuklarının gelecekte iyi birer vatandaş olarak kendi ayakları üzerinde durabilmeleri diğer bir deyişle “yaşamlarını kazanmaları” gelmektedir. Kuşkusuz tüm anne ve babalar için geçerli olan bu düşünce ve duygulanım süreci, ağır zihinsel engelli çocuğa sahip ailelerde daha belirgin bir biçimde hissedilmektedir. Bu süreçte çoğunlukla özürlü çocuğun günlük bakımında daha fazla sorumluluk üstlenen anne daha güç sorunlarla karşılaşmakta ve umutsuzluğa düşmektedir. Zihinsel engelli çocuk sahibi annelerin yaşadığı duygular, çocuklarının geleceğine ilişkin düşünceleri ve umutsuzluk düzeylerinin saptanması amacıyla dizayn edilen bu çalışmada Ankara ilinde faaliyet gösteren 5 zihinsel engeliler eğitim ve rehabilitasyon merkezine çocukları devam eden 146 anneyle görüşülmüştür. Buna göre; annelerin yarısından biraz fazlasının (%54.8) ilkokul mezunu, yaklaşık üçte birinin (%35. 6) 26-30 yaş grubunda, dörtte üçünün (%75.3) ev hanımı ve büyük bir çoğunluğunun (%85,6) evli olduğu saptanmıştır. Annelerin hemen hemen tamamı (%91,5) kendileri öldükten sonra çocuklarının geleceğine ilişkin endişe ve kaygı yaşadıklarını, yarısına yakını (%44.5) ise çocuklarının bakım sorumluluğunu yerine getirirken eşlerinin kendisine destek olmadığını dile getirmiştir. Annelerin ortalama umutsuzluk puanı 7.94±3.45 olduğu saptanmış, eğitim durumu yükseldikçe ve annenin yaşı azaldıkça umutsuzluk düzeyinin azaldığı görülmüştür.

Zihinsel Engellilik ,

Zihinsel Engelli Çocuğa Sahip Anne ,

Zihinsel Engelli Çocuğa İlişkin Düşünceler ,

Umutsuzluk ,

Sosyal Hizmet ,

Mental Retardation ,

The Mother Who Have Mentally Retarded Child ,

The top of the vital ideas of parents is that his/her child stay on his/her own foots to be well known citizen in the future, on the other words the parents want their children “earn his/her life” with alone. Undouptedly, this thinking and emotion process valids all mother and father also it is perceived more intensive by families have severe mentally retarded child. Generally, in this process mother undertakes more responsibility than father with this reason she meets more difficult problems and falls in hopelessness. This study was made in order to determine the mothers emotions, views on their child’s future and hopelessness level who have mentally retarded child. This research was put into practise in 5 mentally retarded education and rehabilitation centers in Ankara and it has been interviewed with 146 mothers came to the centers with their children. According to research’s findings; more than half of the samples (54.8%) had graduated from elementary school, one third of the samples (35.6%) were in 26-30 age group, three forth of the samples (75.3%) were housewife and 85.6 % of them were married. Nearlly all of them (91.5%) were living anxiety and worry because of the idea was that “after they dies what will be their children”, approximately half of them (44.5%) had said while they were carrying out their children care responsibility their husbands were not support them. Mothers’s average hopelessness score was 7.94±3.45. It was seen that depend on increasing education level and decreasing age, hopelessness level was decreasing too.

The Ideas On Mentally Retarded Child ,

Hopelessness ,

Social Work ,