Korunmaya muhtaç yedi–on bir yaş grubundaki çocukların sosyal problem çözme becerilerinin incelenmesi

Bu araştırma, çocuk yuvalarında yaşayan korunmaya muhtaç çocukların sosyal problem çözme becerilerini ortaya çıkarmak amacı ile pilot bir çalışma olarak planlanmış ve yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini Ankara il merkezinde bulunan Gazi, Keçiören ve Sincan Çocuk Yuvaları’nda yaşayan yedi– on bir yaş grubundaki normal gelişim gösteren, ilköğretime devam eden çocuklar (40 erkek, 40 kız) oluşturmuştur. Örnekleme seçilen çocukların her birine sosyal problem çözme becerilerinin iki boyutunu (arkadaş edinme ve nesne edinme) değerlendirmek amacı ile ‘Sosyal Problem Çözme Testi’ uygulanmıştır. Sosyal problem çözme becerileri test skorlarının yaş ve cinsiyet değişkenleri ile ilişkisi incelenmiştir. E E lde edilen verilerin, her bir yaş grubunda cinsiyete göre farlılık gösterip göstermediğinin belirlenmesi amacıyla Mann-Whitney U Testi kullanılmıştır. Sosyal problem çözme becerilerinin cinsiyetlerde yaş gruplarına göre farklılık gösterip göstermediğinin belirlenmesi için Kruskal-Wallis Varyans Analizi Testi uygulanmış, yaş grupları arasındaki farklılığın hangi gruplar arasında olduğunu belirlemek amacıyla Mann-Whitney U Testi uygulanarak ikişerli karşılaştırma yapılmıştır. Araştırma sonucunda, on bir yaş grubu çocuklarda, nesne edinme ile ilgili problem durumunda kullanılan farklı strateji sayısı puanlarının, ilgi ve esneklik puanlarının cinsiyetle ilişkili olduğu, kızların sosyal problemleri çözmede erkeklerden daha başarılı oldukları bulunmuştur. Yaşla, arkadaş edinme ile ilgili problem durumuna getirilen çözüm sayısı ve nesne edinme ile ilgili problem durumunda kullanılan farklı strateji sayısı puanları arasındaki ilişkinin istatistiksel açıdan anlamlı olduğu, ilgi puanlarının ise yaş ile ilişkisi olmadığı saptanmıştır. Araştırmada ayrıca, problemin çözümünün başarısız olması durumunda büyük yaş grubu çocukların problem durumunu çözecek yeni stratejiler oluşturmada (esneklik) daha başarılı oldukları bulunmuştur.

Sosyal Problem Çözme ,

Korunmaya Muhtaç Çocuk ,

Orta Çocukluk ,

This research examined social problem solving skills of seven– eleven year old children who reside in child homes in Ankara. The goal is also to examine how children behave when they face social dilemmas. In this investigation, children were asked to provide solutions to two types of social problems. Primary school age children (N=80, 40 boys and 40 girls) responded to hypothetical social solutions designed to assess quantitative and qualitative dimensions of their social problem solving skills. We investigated the relation between social problem solving skills and gender and age. Kruskal-Wallis test is used in order to determine the differences among the age groups. Mann Whitney U test is used to compare gender differences and also age groups between each. Results indicated that social problem solving skills altered with gender. Significant differences according to gender are found in the eleven year old age group. For object acquisition, relevancy and flexibility. Girls are more successful than boys. Age differences in the numbers of responses in object acquisition and types of strategies in friendship stories are significant. Relevancy scores aren’t significantly related to age. We have also discovered that as they get older, children are able to vary their strategies.

Social Problem Solving ,

Children In Need ,

Middle Childhood ,