Makale özeti ve diğer detaylar.
The aim of this study is to investigate relationship between self-confidence and religious attitude. Study group consists of 490 university students who are in different departments at Education Faculty in Sakarya University and Kilis 7 Aralik University. Self-confidence Scale (Akin, 2007), Religious Attitude Scale (Ok, 2011), and Personal Information Form were used in this research . At the same time data of study was analysed by means of Pearson correlation analysis, t test, one-way ANOVA analysis was utilize. According to the results, there is significant correlation between internal selfconfidence, external self-confidence and religious attitude. Students, who have high self-confidence score, also have high religious attitude score. There ar e significant differences between male and female students‟ self-confidence and religious attitudes scores. Also religious attitude rate and self-confidence rate have changed according to the students‟ departments. It is important that there is not signifi cant difference between department of religious culture and moral knowledge and the others. In the result of the research, it is stated that self-confidence is an important predictor for religious attitude. As part of results, adding different demographical (income levels of family, rate of sibling, place of living, etc.) variables can be extended to the research. Also relationsip between self-confidence, religious attitude, parent attitudes, attachment styles, anxiety, and psychological well-being may be investigated by researchers.
Bu çalışmanın amacı özgüven ile dini tutum arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu Sakarya Üniversitesi ve Kilis 7 Aralık Üniversitesi Eğitim Fakültesinde farklı bölüm ve programlarda öğrenim gören 490 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplamak için Öz-güven Ölçeği (Akın, 2007), Dini Tutum Ölçeği (Ok, 2011) ve araştırmacılar tarafından uzman görüşleriyle hazırlanan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde, Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon analizi, t testi, tek yönlü varyans analizinden (ANOVA) yararlanılmıştır. AraĢtırma bulgularına göre, iç özgüven ve dıĢ özgüven ile dini tutum arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişkiler olduğu, özgüveni yüksek olan öğrencilerin dini tutum puanlarının da yüksek olduğu gözlenmiştir. Kız ve erkek öğrencilerin özgüven ve dini tutum puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Araştırmada aynı zamanda dini tutum ve özgüven puanları bölümlere göre farklılaşmakla birlikte DKAB öğrencileri ile diğer programlardaki öğrencilerin dini tutumlarında istatistiksel olarak anlamlı farkın çıkmaması dikkat çekmiştir. Araştırma sonucunda özgüvenin, dini tutumun önemli bir yordayıcısı olduğu saptanmıştır. Araştırma sonuçları çerçevesinde demografik değişkenler arttırılabilir. Örneğin, özgüven ve dini tutum aile gelir düzeyi, kardeş sayısı, yaşanılan yere göre değişip değişmediği incelenebilir. Ayrıca anne baba tutumları, bağlanma stilleri, kaygı düzeyleri, psikolojik iyi oluş ile özgüven ve dini tutum arasında ilişki olup olmadığı incelenebilir.