1844’te doğup 1912’de vefat eden Ahmet Mithat Efendi, Türk edebiyatının en üreken yazarlarındandır. Henüz Balkan topraklarında eğitimine devam ederken Mithat Paşa sayesinde Tuna gazetesinde muharrirlik yapmaya başlayan Ahmet Mithat Efendi, Bağdat’ta çıkan vilayet gazetesi olan Zevra’da da muharrirliğini sürdürür (1869). 1871’de İstanbul’a yeniden gelen Ahmet Mithat Efendi yine bu mesleği sürdürecek, menfâ (sürgün) yılları hariç 40 yıl boyunca basın, sanat, edebiyat ve kültür hayatı içindeki unutulmaz ve abidevî yerini alacaktır. Çalışmamızda, içinde bulunduğumuz yılın, vefatının 100. yılı olması münasebetiyle hem onu hatırlamak / hatırlatmak amacı güdülecek hem de onun en öne çıkan yönlerinden olan romancılığı üzerinde durulacaktır. Başka bir deyişle bir nekroloji hüviyetinde kaleme alınacak çalışmamızda, özellikle Ahmet Mithat Efendi’nin roman sanatına değinilecektir.