International relations and the international system: symbiosis of continuity and change

Although its origins may be traced back much further, the formal recognition of
“international relations” as a separate discipline within the western academia dates back to the establishment of a Chair of International Relations at the University of Wales, Aberystwyth, in 1919. Nearly a century passed on its establishment, but there is still no consensus on the definition of the discipline, on international system and actors and forms of relations within he system. This is mainly due to an ongoing tension between the proponents of continuity (insisting on traditional actors and their forms of relations – nation state/power relations) and proponents of change (disregarding the role of states and insisting on new types of actors and
new forms of relations – NGOs, transnational corporations, etc./cooperative relations). This article argues that a comprehensive analysis of international relations and international system is the one that regards (the former two) as domains within which traditional actors, structures and forms of relations coexist with new types of actors, structures and forms of relations; within which there is the symbiosis of continuity and change. Therefore, rather than “all or nothing”, a perspective settled on “not only but also” can provide a better and more comprehensive framework to understand and explain international relations and the
international system. It shall be considered that the emergence of new actors and new issues does not mean that the role of the states in the international system shall be disregarded and within the same manner the crucial role played by the states shall not overshadow the increasing role of new actors and new issues.

International relations ,

International system ,

Continuity ,

Kökleri çok daha eskiye dayanmasına ve bu alan çerçevesinde değerlendirilebilecek
çalışmalar daha önce de yapılmış olmasına rağmen “uluslararası ilişkiler”in batı akademik camiasında ayrı bir disiplin olarak resmi kabulü Aberystwyth’deki Galler Üniversitesi’nde 1919’da bir Uluslararası İlişkiler Kürsüsü’nün kurulmasına dayandırılabilir. Kuruluşunun üzerinden neredeyse bir asır süre geçmiş olmasına rağmen hala disiplinin tanımı, uluslararası sistem ve aktörler ve bu aktörler arasındaki ilişki sistematiği üzerinde bir uzlaşı söz konusu değil. Bu durum sürekliliği savunanlar (geleneksel aktörler ve bu aktörler arasındaki ilişki formları üzerine odaklananlar – ulus devletler/güç mücadelesi) ile değişimi savunanlar (devletlerin rolünü önemsemeyerek yeni aktörler ve bu aktörlerin yeni ilişki sistematikleri üzerine odaklananlar – NGO’lar, çokuluslu şirketler, vs./iş birliğine dayalı ilişki formları)
arasında süregelen bir tartışmadan kaynaklanmaktadır. Bu makale, uluslararası ilişkiler ve uluslararası sistemin bütüncül bir analizinin her iki alanda da geleneksel aktör, yapı ve ilişki formlarının yeni tip aktör, yapı ve ilişki formlarıyla birarada bulunduğunun/beraber yaşadığının kabullenimi; yani değişim ve devamlılık arasında bir ortak yaşam olduğunun kabulü ile mümkün olabileceğini öne sürmektedir. Bu noktadan hareketle “ya hep ya hiç” odaklı bir bakış açısından ziyade “fakat bu da olabilir” odaklı bir bakış açısının uluslararası ilişkiler ve uluslararası sistemi anlama ve açıklamakta daha iyi ve bütüncül bir çerçeve oluşturabileceği düşünülmektedir. Yeni aktörlerin ortaya çıkmasının uluslararası sistemde devletlerin oynadığı rolü ortadan kaldırmayacağı gibi devletlerin oynadığı kilit rol de yen aktörler ve yeni konuların oynadığı rolü gölgelememelidir.

Uluslararası ilişkiler, ,

Uluslararası sistem, ,

Devamlılık, ,

Değişim, ,

Ortak yaşam ,