The purpose of this study is to reveal the learning approaches and models adopted in the high school chemistry curricula in several nations. The study was based on document analysis, a qualitative study method. To conclude, it was discovered that the high school chemistry curricula in Turkey, Hessiches (Germany), Québec and Saskatchewan (Canada), France, Bénin, Spain and Greece are based on “constructivism”. Even so, the curricula in Hessiches (Germany) and Spain are also based on “life-based learning”, a branch of constructivism. The findings suggest that the curriculum in France is based on “radical constructivism”, a model of constructivism. Furthermore, it was discovered that the curriculum in Bénin is based on “cognitive constructivism” and “social constructivism” whereas the ones in Québec and Saskatchewan (Canada) are based on “life-based learning”. It was also found that the idea of “constructivism” had been put into practice in the curriculum in France. Similarly, the idea of adapting “Salter’s courses”, which are known as the earliest examples of life-based learning,” had been put into action in the curriculum in Spain. Another finding is that all the nations and states included in the study attach importance to training students in a way that will enable them to turn into “thinking” individuals- in other words- individuals that are expected to be the architect of their own knowledge. Even so, the curricula in Hessiches (Germany), Spain, and Québec and Saskatchewan (Canada) can be argued to attach importance to training students in a way that will enable them to turn into individuals that “think with analogies” like “the wings of thought”- in other words- individuals that take responsibility for their own learning. Further studies could focus on revealing “how individuals in these nations acquire knowledge and skills”- in other words- their “learning styles”.
Özet İngilizce :
Bu çalışmada, çeşitli ülkelerin ortaöğretim kimya dersi öğretim programlarında benimsenen öğrenme anlayışları ve öğrenme yollarının tespit edilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Sonuç olarak; çeşitli ülkelerden Türkiye, Almanya’nın Hessisches Eyaleti, Kanada’nın Québec ve Saskatchewan eyaletleri, Fransa, Bénin, İspanya, Yunanistan’nın adı geçen öğretim programlarında “oluşturmacı öğrenme anlayışının” benimsendiği tespit edilmiştir. Almanya’nın Hessisches Eyaleti ve İspanya’nın işaret edilen öğretim programlarında ise oluşturmacı öğrenme anlayışının yollarından biri olan “yaşam temelli öğrenmeyi” de benimsedikleri saptanmıştır. Fransa’nın öğretim programında oluşturmacı yaklaşımın “radikal oluşturmacı modelin” benimsendiğine yönelik ipucuna ulaşılmıştır. Bénin öğretim programında oluşturmacı yaklaşımın yollarından olan “bilişsel oluşturmacılık” ve “sosyal oluşturmacılığın” benimsendiği belirtilmiştir. Kanada Québec ve Saskatchewan Eyaletlerinin öğretim programlarında “yaşam temelli öğrenme” yolunun benimsendiğine yönelik ipucuna ulaşılmıştır. Ayrıca araştırmanın diğer bir sonucu olarak; Fransa’nın adı geçen öğretim programında “oluşturmacı öğrenme anlayışı”söyleminin ve İspanya’nın işaret edilen programında “yaşam temelli öğrenmenin” ilk örnekleri olarak bilinen “Salters kurslarının” uyarlandığı söyleminin eyleme geçirildiği anlaşılmaktadır. Diğer bir sonuç ise adı geçen ülkelerin ve ülke eyaletlerinin hepsinin işaret edilen öğretim programlarında “düşünen” yani “kendi bilgisinin mimarı olması beklenen” bireyler yetiştirmenin benimsendiği tespit edilmiştir. Fakat Almanya, Kanada’nın adı geçen eyaletleri ve İspanya’nın işaret edilen öğretim programlarında ise “düşüncenin kanatlarına” benzetilen “analojilerle düşünen” yani “kendi öğrenmeleri için sorumluluk alan” bireyler yetiştirmenin benimsendiği saptanmıştır. Gelecekte bu konuya yönelik çalışma yapacak araştırmacılara; adı geçen anlayışı benimsemiş ülkelerdeki bireylerin “bilgi alma ve beceri kazanma biçimleri” başka bir deyişle “öğrenme stillerini” tespit etmeleri önerilebilir.
2012/5 
Sayı 8