‘ağri’ ve ‘aci’ ekseninde hastaliğin türk şiirindeki yeri

Humanbeing  have  had  tubercular,cancer,cirrhosis  earache  and  eyeache  ,other than  various accidents  and  crises  all  one  „s  lifetime;  but  humanbeing  have struggled  aganist  these  diseases  ,taken precautions  and  rectified  various methods  .Every  material,effected  subject  has  also  caused  producing good  or bad  sensations  for  inner  world  of  human  body  in  parallel  with  positive  or negative results.Depended  on  them  ,artists  have  also  needed  to  depict  pain and  ilness  and  give  meaning  to personally  experinces  or  being   witnessed  of every  ilness  verbally  or  written  form  in  th eir  artistic oppurtunities  .Pain,ilness or  sorrow  which have  negative  influences  upon  human‟s  psychological  and phsical activities,have being subjected to various literary outputs and poetry,which is especially means of expressing powerful Iyrical form.Not only have pretended to see physical and psychological ilnesses as  a  doctor  work,but  also  literary  artists  have  taken  them into  consideration   in  the  context  of  sense image  and  reality.Especially,poets  have  echoed  their  views  of  illness  to  their  work  of  art,using  all language  opportunities  to  their psychological  effects  in  the  context  of  relation  between  medicine  and literature.This  output  purposes  to  survey  reflection  of  various  for  ilnesses  to  Turkish  poetry  in  the context of pain and sorrow from Administrative Reforms to Republican Era.

Relation between medicine and literature ,

pain ,

sorrow ,

ilness ,

poetry ,

İnsanoğlu,  hayatı  boyunca  çeĢitli  kaza  ve  krizlerin  dışında  verem,  kanser,  siroz  ve  mide hastalığı; baş, diş, kulak ve göz ağrıları yaşamış; bunlara karşı amansız mücadeleler vermiş, tedbirler almış  ve  çeşitli  tedavi  yöntemleri  geliştirmiştir.  Özneyi  etkileyen  her  materyal,  insan  bedeninde doğurduğu  olumlu  veya  olumsuz  sonuçlara  paralel  olarak  iç  dünyasında  da  iyi  veya  kötü  duygul arın uyanmasına  yol  açmıştır.  Buna  bağlı  olarak  sanatkârlar  da  bizzat  yaşadığı  veya  tanık  olduğu  her hastalığı,  ağrı  ya  da  acıyı  sözlü  veya  yazılı  olarak  kendi  sanatsal  imkânları  çerçevesinde anlamlandırmaya, duyguları betimlemeye ihtiyaç hissetmiştir. İnsanın ruhsal veya bedensel aktiviteleri üzerinde  menfi  tesirleri  olan  „ağrı‟,  „acı‟  veya  „hastalık‟  bu  temelde  çeşitli  edebî  ürünlere,  bilhassa lirizmin  en  kudretli  ifade  vasıtası  olan  şiire  konu  olmuştur.  Edebî  sanatkârlar,  bedensel  ve  ruhsal hastalıkları  yalnızca  hekim  işidir  diye  görmezlikten  gelmemiş;  aksine  bunları  duygu,  his,  hayal  ve hakikat  ekseninde  gözden  geçirerek  değerlendirmeye  tabi  tutmuşlardır.  Bilhassa  şairler,  Tıp-Edebiyat bilimleri  arasındaki  ilişki  bağlamında hastalıkları,  bunların  psikolojik  tesirlerini  eserlerine  dilin  bütün imkânlarını  kullanarak  yansıtmışlardır.  Bu  çalışma,  çeşitli  hastalıkların  „ağrı‟  ve  „acı‟  ekseninde Tanzimat‟tan Cumhuriyet‟e Türk şiirine yansımalarını araştırmayı hedeflemektedir.

Tıp –edebiyat ilişkisi, ,

ağrı, ,

acı, ,

hastalık, ,

şiir ,