Türk mutasavvıf şâirlerinde varlık anlayışı eşrefoğlu rûmî, niyâzî-i mısrî ve ahmed kuddûsî örneği

Bu çalışmada tasavvufun varlık konusunu işledik. Varlık, tasavvufî düşünce ve hâlın Allah, varlık ve insan gibi üç sacayağından birisidir. Yaşadıkları dönemde öne çıkan Türk Mutasavvıf Şâirlerinden; Eşrefoğlu Rûmî, Niyâzî-i Mısrî ve Ahmed Kuddûsî şiirlerinde işledikleri varlık mese-lesiyle sûfîlerin bu konudaki anlayışlarını açık bir şekilde ortaya koymuşlardır. Onlar şiirlerinde dillendirdikleri tasavvufun varlık ve varoluş anlayışını önceki sûfîlerin düşüncelerinden etkilenerek ortaya koymuşlardır. Bilhassa İbnü’l- Arabî gibi mutasavvıfların varlık düşüncelerini harmanlayarak kendi manevî hâlleri ışığında varlık anlayışlarını oluşturmuşlardır. Zira şiir sûfî için, Allah’ın ontolojik kanıtlanmasını mümkün kılan dilsel bir kiptir. Sûfî şiirin dizeleriyle hem ontik hem de epistemik hakikati ortaya koyarak varlık düşüncesini ve varoluş gerçeğini ortaya koyar.

Türk Mutasavvıf Şâirleri ,

İbnü’l- Arabî ,

Varlık ,

Varoluş ,

In this study, we examine the notion of existence in mysticism. Existence is one of the three corner stones of mysticism such as God, existence and human being. Three Turkish sufi poets, Esrefoglu Rumi, Niyazi al-Mısri and Ahmed al-Quddusi, who put forward clearly the sufi thinking on this subject, were the leading figures of their time. Certainly, in their thinking about being and existing in time, they were influenced by their predecessors in Sufism. They formed their Notion of existence within the light of their own spiritual dispositions, remixing the thoughts of previous sufis, particularly Ibn al-Arabi. For a Sufi, proving the existence of God is a linguistic preposition. In his lines about ontological and epistemic realities, a sufi discloses his thoughts about being and existence.

Turkish Sufi Poets, ,

Ibn Al-Arabi, ,

Existence, ,

Being. ,