Makale özeti ve diğer detaylar.
Muhyiddîn İbnü’l-Arabî’nin Fusûsu’l-Hikem’de kullandığı ilk metafor olan ayna, çeşitli din, edebi-yat, mitoloji, kültür, mistik inanç ve felsefî düşünüş sistemlerinde, özellikle birtakım metafizik gerçeklikleri anlatmak amacıyla çokça kullanılan bir metafor olarak karşımıza çıkmaktadır. Ta-savvufun genel karakterine uygun olarak İbnü’l-Arabî de ayna metaforunu Fusûs’ta, Tanrı – âlem ilişkisi, insan, insan-ı kâmil ve kalp kavramlarını açıklamak üzere kullanmıştır.
Mirror, used as a first metaphor by Ibn al-Arabi in Fusus al-Hikam, is a metaphore used frequently in various religion, literature, mythology, culture, mystical belief and philosophical thought systems especially to describe some mystical realities. In conformity with general character of Tasawwuf, Ibn Arabi also has used mirror methaphore in his Fusus al-Hikam for explaning concepts of relation between God-universe, human being, perfect human-being and heart.