Xvii. ve xviii. yüzyıllarda osmanlı sultanlarının bir eğlenme ve dinlenme mekânı olarak tersane bahçesi

Osmanlı Devleti'nde daha çok Boğaziçi, Haliç, Edirne, Bursa, İzmit, Amasya ve Manisa'da bulunan hasbahçeler padişahların eğlenme, dinlenme, avlanma, hava değişikliği yaşamaları için kurulmuştur. Bunlardan biri olan ve sonraları Aynalıkavak Bahçesi olarak anılan Tersane Bahçesi II. Mehmed tarafından kurulmuştur. Tersanenin Haliç'e taşınmasıyla önem kazanan bahçenin gelişiminde I. Selim, I. Süleyman, I. Ahmed, III. Ahmed ve III. Selim'in önemli katkıları olmuştur. Üzerinde saray ve ona bağlı birçok yapının bulunduğu bahçe üç buçuk asra yakın düğünler, törenler, eğlenceler, müsabakalar, tersanedeki işleri kontrol etmek, devlet meselelerini müzakere etmek gibi çeşitli amaçlar için kullanılmıştır. Tersane Bahçesi kurulduğu tarihten XIX. yüzyılın başına kadar yaklaşık üç buçuk asır boyunca Padişahlar tarafından en çok kullanılan bahçelerden biri olmuştur.

Bahçe ,

Bostancı ,

Tersane Bahçesi ,

Aynalıkavak Bahçesi ,

Hasbahçe ,

Bagcha ,

khass bagcha ,

bostanji ,

the bagcha of Tersane ,

In the Ottoman Empire, private gardens of sultans were mostly set up in Boğaziçi, Golden Horn, Edirne, Bursa, İzmit, Amasya, and Manisa for sultans to enjoy themselves, take a rest, go hunting, and go through a change of air. Tersane Garden, which was one of those gardens and started to be called Aynalıkavak Garden later on, was set up by Mehmed II. Selim I, Suleiman I, Ahmed I, Ahmed III, and Selim III made important contributions to the development of the garden which gained importance as the shipyard was moved to the Golden Horn. Containing a place and many buildings affiliated to it, the garden was used for a wide range of purposes including weddings, ceremonies, entertainments, competitions, control of the works performed in the shipyard, negotiation of state affairs, etc. for almost three and half centuries. Tersane Garden was one of the gardens most frequently used by the sultans for almost three and half centuries (i.e. from when it was set up to the early 19th century).

the bagcha of Aynalıkavak ,