Türkçenin kuralları dışına çıkan bir topluluk: ikinci yeniciler

Türk şiirinde yenileşme hareketi Tanzimat Dönemiyle başlamış, geleneksel kalıplardan kurtulan Türk şiirinin, şekil ve içerik yapısında büyük değişiklikler görülmüştür. Şairler sosyal hayata yön verme, toplumun yaşamını yeniden düzenleme ve mevcut edebî anlayışları yıkma gibi hedeflerle eserlerini ortaya koymaya başlamışlardır. Türk şiirinde 1954'ten sonra görülmeye başlayan "İkinci Yeni" şiir hareketi, ortaya koyduğu iddialar ve toplu çıkışlarıyla dilde değişimin bir halkası olmuştur. Bu topluluğun göze çarpan en önemli özelliği Türkçeyi kullanış biçimlerindeki farklılıktır. İkinci Yenicilerin kabul görmüş kuralların dışına çıkması, topluluğun genetiğini ortaya koymuştur. Şairler okuyucunun hayal dünyasında farklı çağrışımlar meydana getirebilmek için Türkçenin kuralları dışına çıkmışlardır. Bu çalışmada İkinci Yenicilerin Türkçenin kuralları karşısındaki duruşları irdelenmiş, İkinci Yeni şiiri hakkında verilen teorik bilgilerden sonra, topluluk şairlerinin şiirlerinde görülen Türkçenin kuralları dışına çıkan ses, biçim, dil bilgisi, yazım ve noktalama, anlamla ilgili sapmalar örneklenmiştir. Bu sapmaların nedenleri tartışılmaya çalışılmıştır. İkinci yenicilerin dil mühendisliği girişimi en küçük birim olan sesten başlayıp olağandışı sözcüklerin oluşturulmasına, söz dizimindeki köklü değişiklere kadar uzanmaktadır.

Türkçe ,

İkinci Yeniciler ,

Dil ,

Çağrışım ,

Sapma ,

Turkish ,

Second Newish ,

Language ,

Evocation ,

The renovation movement in Turkish Poem started with the Tanzimat Reform Era and in Turkish Poetry eluding from traditional patterns a great deal of difference was observed in terms of form and content. Poets start to write their works with the objectives such as rotating the social life, rearranging the social life and eradicating the available literary understandings. Second Newish poetry movement appearing 1945 onwards in Turkish poetry has been a part of alteration in language with its arguments and its mass protests. The most important feature of this community is the difference in their way of using Turkish. Going beyond the accepted rules, the second newish show their genetics. Poets go beyond the available rules to make different evocations in the imaginary world of the readers. In this study, it is investigated the Second Newishs' standing against Turkish rules and after giving some theoretical information about Second Newish Poems, some variations in the poets of this community's poems in terms of semantic, orthography and punctuation, grammar, phonology and morphology are exemplified. The reasons of these variations are brought into question. The attempt of Second newishs' linguistics engineering goes from the smallest unit "sound" to forming of unusual words and to the fundamental changes in syntax.

Variaton ,