Makale özeti ve diğer detaylar.
1980'li yılların ikinci yarısından itibaren yeni bir boyut kazanan mekansal dönüşüm süreci metropollerin yanı sıra orta ve küçük ölçekli kentlerde de yeni bir dönüşüm evresinin başladığını göstermektedir. Bu süreçte gecekondular kentsel arazi bağlantılarıyla dönüşmeye başlamakta, kapitalist kentleşmenin küresel evresiyle bağlantılı olarak özel bir önem kazanan gecekondu yerleşimlerinin üzerinde bulundukları araziler, farklı bölgesel avantaj sistemleriyle dönüşüm açısından özel bir önem taşımaktadır. Kentsel dönüşüm projelerinde anahtar kurum olan TOKİ düşük gelir gruplarına yönelik konut üretimini sübvanse ederek bir yandan çöküntü alanlarını yaşanabilir hale getirme, diğer taraftan da dar gelirli vatandaşları sağlıksız ve plansız gecekondu bölgelerinden çıkararak konut sahibi olma imkanları sunan bir sosyal politika uygulamasının baş aktörü olarak faaliyet göstermektedir. Ancak bu uygulamalar birçok eleştiriyi de beraberinde getirmektedir. Bu araştırmada, Denizli'de Kentsel Yenileme Projesi çerçevesinde TOKİ evlerine taşınan vatandaşların sosyal ağlar, kültürel pratikler ve mekansal örüntüleriyle birlikte, uygulamaya yönelik görüşleri nitel ve nicel araştırma teknikleri kullanılarak sosyolojik boyutuyla değerlendirilmeye çalışılmaktadır.
Spatial transformation process which has been a new dimension since the second half of 1980's, demonstrates that a new transformation process has been initiated in middle and small scale cities as well as in metropolitans. In this process, shanty houses has started to be transformed through urban land connections, thus premises of shanty houses which gain a spesific importance in relation to the global phase of capitalist urbanization, carry a particular significance due to differentregional adventegous systems in terms od transformation process. TOKİ (Housing Development Administration of Turkey) which is the key institution in urban transformation projects has been functioning as the protagonist of a social politics application which gives the opportunity of owning a flat to the people with a low income. TOKİ both subsidizes the housing in order to restore the corrupt places and also enables people to get rid of unhealthy and unplanned shanty areas. However, these applications are critized a lot. In this research, regarding the housing application as well as social network, cultural practices and spatial patterns, the opinions of citizens who reside in TOKİ houses as part of the Urban Renovation Project, are going to be analyzed sociologically through qualitative and quantative research techniques.