Nâbî dîvânında fars kökenli kelimeler

Türkler ve Farslar komşu halklar olmaları itibariyle askeri, siyasi ve ticari olarak sürekli etkileşim içinde bulunmuşlardır. 1071 yılında Bizans İmparatoru Romanos Diogenes'in (Romen Diyojen) Alparslan'la yaptığı savaşı kaybetmesi sonucu Anadolu'nun kapıları Türklere açılmış ve Orta Asya'dan Anadolu'ya bölük bölük Türk göçleri başlamıştır. Bu dönemde İrandan'da binlerce insan Anadolu'ya geçmiştir. Çok köklü bir geçmişi olan Fars Edebiyatı, özellikle XIII. yüzyılın sonlarından başlayarak XIX. yüzyılın ikinci yarısına kadar yaklaşık altı yüz yıl varlığını sürdürmüş olan Dîvân Edebiyatını da etkilemiştir. Büyük Selçuklu İmparatorluğu zamanında büyük ehemmiyet verilen Farsça, Anadolu Selçukluları döneminde de saray dili kullanılmıştır. Daha sonraki yıllarda birçok şair önemli eserlerini Farsça olarak kaleme almışlardır. Türk Edebiyatında olmayan aruz vezni Fars Edebiyatından alınmış ve şairler binlerce beyitlik eserlerini aruz vezniyle yazmışlardır. Dîvân Edebiyatının sanat bakımından en parlak dönemi olan XVI. ve XVII. yüzyılda yaşayan Fuzûli, Bâki, Hayâli, Nâbî, Nâili ve Nef'i gibi meşhur şairler eserlerinde Farsça unsurları kullanmışlardır. XVII. yüzyıl Dîvân şairi Nâbî'nin Farsça Dîvânçesi bulunmaktadır. Türkçe Dîvânında bulunan kasideleri Farsça sözcük ve tamlamalarla doludur. Ayrıca bu yüzyılda Türk Edebiyatı İran'dan Hindistan'a gitmek zorunda kalan İranlı şairlerin başlatmış oldukları Sebk-i Hindî akımının da etkisinde kalmıştır.

Nâbî ,

Dîvân ,

Farsça ,

Dil ,

Being close neighbors, the Turks and the Persians were in continuous interaction in terms of military, political and commercial issues. In 1071, the Byzantine Emperor Romanos Diogenes' (Romanus) losing his battle against Alparslan resulted in the opening of the doors of Anatolia to the Turks, and as a consequence, the migration of crowds of Turks from Central Asia to Anatolia took place. During that period, thousands of people from Iran moved to Anatolia. Having a well-established history, Persian literature influenced the Divan literature whose existence continued for more than six hundred years, beginning in the late 13th till the second half of the 19th centuries. Given the great importance during the existence of Great Seljuk Empire, the Persian was also used as the language in court in the period of Anatolian Seljuks. In later years the most important works of many poets were written in Persian. Unavailable in Turkish Literature the prosodic verse was borrowed from Persian Literature, and later was used by many poets in thousands of couplets in their works. The most brilliant period of art in terms of Divan Literature, was the period between 16th and 17th centuries, when such great poets as Fuzuli, Baki, Hayali, Nabi, Naili and Nef'i used Persian elements in their works. The Divan poet of the 17th century, Nabi, possesses even the Persian Divan. Besides, eulogies found in the Turkish Divan are full of Persian words and compounds. Other than that, in the same century the Turkish Literature was under the influence of Sebk-i Hindi movement, initiated by the Iranian poets, who were forced to move from Iran to India.

Nabi, ,

Divan, ,

Persian, ,

Language ,