Makale özeti ve diğer detaylar.
Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî'nin Mesnevî-yi Ma'nevî adlı şâheserine Anadolu sahasında 15. yüzyıl-dan 20. yüzyıla kadar mensur-manzum şekillerde ve çeşitli hacimlerde ellinin üzerinde şerh yazılmıştır. Osmanlı ilim ve edebiyat dünyasının meşhur şârihlerinden Şem'î Şem'ullâh'ın 16. yüzyılın sonlarında bitirdiği "Şerh-i Mesnevî"si ilk Türkçe tam Mesnevî şerhi olarak bilinmektedir. Şem'î bu eserinde Mes-nevî'nin tamamını mısrâ mısrâ tercüme ve şerh etmiştir. Mesnevî'de geçen Farsça ve Arapça kelimeleri önce gramer zemini üzerinde ardından da Mesnevî'de geçtiği yer bağlamında kavramsal olarak açıklayan Şem'î, zaman zaman Mesnevî metnini vezin, kâfiye ve Farsça gramer yordamıyla lafzen okuma yönünde teklif ve ikazlarda da bulunmuştur. Bu tebliğ çerçevesinde Şem'î'nin, Şerh-i Mesnevî'sinin 1. cildinde bu konuda yaptığı teklif ve ikazlar değerlendirilecektir.
For the Mesnevî of Mewlana Jalaluddin Rumi, over 50 annotations in verse form, in prose form and of various volumes were written in Anatolian region from 15th to 20th century. Şerh-i Mesnevî written by the end of 16th century by Şem'î Şem'ullâh, a distinguished annotator of the Ottoman literature, is known to be the first full Turkish annotation of Mesnevî. In his work, Şem'î translated and annotated the entire Mesnevî verse by verse. Şem'î, who studied the Persian and Arabic words in the Mesnevî grammatically and terminologically according to their meanings in the context, also gave warnings and made proposals on reading the Mesnevî literally with the assistance of rhyme, syllabic meter and Persian grammer. In accordance with this declaration, warnings and proposals of Şem'î in the 1st volume of Şerh-i Mesnevî will be assessed.