2000 yili sonrasi türk tarim sektöründe yapisal dönüşüm politikalari

Ulusların gelişmişlik düzeylerinden bağımsız bir şekilde tüm dünyada hassas ve
stratejik bir sektör konumuna yükselen tarım, son yıllarda ülkemizde de politik ve ekonomik tartışmaların odağı haline gelmiştir. Sektörün Türkiye ekonomisindeki ağırlığı, istihdama katkısı ve dış ticaret rakamları incelendiğinde, geçmiş yıllara kıyasla son dönemde payı azalsa da tarım, halen ekonomi içerisinde önemli bir yere sahiptir. Tarımın ülkemiz iktisadi ve sosyal yapısı içerisindeki mevcut ağırlığının yanı sıra iklim değişikliği, kuraklık, yaşanan küresel gıda krizleri, ülkelerin gıda güvenliği ve güvencesini sağlama noktasındaki kaygıları ile bu hususlara ilişkin alınan tedbirler, vazgeçilemez ve hayati bir sektör olduğunu ortaya koymuştur. Son 10 yıldır ülkemiz tarım politikalarında benimsenen temel amaç; rekabet gücünün artırılması, gelir düzeyinin yükseltilmesi ve doğal kaynakların sürdürülebilir kullanımının sağlanarak verimliliğin artırılması olmuştur. Bu çalışma ile alınan önlemler ve uygulanan politikalar sonucunda tarım sektöründe gözlenen yapısal değişiklikler nicel ve nitel analizlerle
ortaya konurken, 2000 yılı sonrası benimsenen politikalar ve bu politikaların arkasında yatan amaçlar titizlikle masaya yatırılmıştır. Sonuç olarak, tarımsal destekleme sisteminde yaşanan dönüşümün, arazi toplulaştırma faaliyetlerindeki hızlı ilerlemelerin, sulama altyapısındaki iyileşmelerin, iyi tarım, organik tarım gibi yeni uygulamalar ile kurumsal ve idari yapılarda meydana gelen değişikliklerin, tarımsal yapıyı farklılaştırdığı ve sosyo-ekonomik boyutlarda sektörü etkilediği tespit edilmiştir

Tarımsal politikalar ,

Tarımsal büyüme ,

Tarımsal destek sistemi ,

Regardless of the nations’ development level, agriculture which has gained the status of sensitive and strategic sector in the globe has also become a focal point of political and economic disputes in our country recently. Looking over the weight of the sector in Turkey’s economy, its contribution to employment and foreign trade figures, although its share has been declining in recent period compared to previous years, agriculture has still great importance in the economy. Besides the current weight of agriculture in our country’ economic and social structure, climate change, drought, global food crises outbreaks and nations’ concerns for enhancing the food safety and security, and measures taken for these issues reveal that agriculture is an indispensable and vital sector.The main aim adopted in our country’s agricultural policies during the last 10 years is o increase competitiveness, to elevate income level and to raise productivity by taking into account sustainable use of natural resources. In this study, as structural changes that are observed as a result of measures taken and policies implemented in agriculture sector are revealed by means of qualitative and quantitative analysis, these policies adopted after 2000
and the aims lay behind them are painstakingly scrutinized. Consequently, it has been taken notice that the transformations in the agriculture support system, rapid progress in land consolidation activities, improvements in irrigation structure, new implementations such as good agricultural practices, organic farming, and also, changes in the institutional and administrative structure has varied the agricultural structure and have affected the sector in socio-economic dimension.

Agricultural policy, ,

Agricultural growth, ,

Agriculture support system ,