Tanrı’ya yer verme: işte, evde ve eğlencede yaşayan din

Modernitenin dini toplumsal yapının dışına itme çabasına rağmen insanlar yine de günlük hayatlarında Tanrıya -kutsala, tinselliğe, dine, aşkın olana vb- yer açmağa devam ediyorlar. Din zamanımızda daha az görünür olabilir ancak bütünüyle yok olduğu anlamına gelmemekte ve kendisine çizilen sınırların ötesinde görünmeyi sürdürmektedir. Günlük Hayatta Manevi Anlatılar Projesi tarafından oluşturulan fotoğraftan anlam çıkarma mülakatı materyallerinden hareketle din ve ruhaniliğin ev, işyeri ve boş zaman boyutlarıyla hangi tarzda kesiştiğini araştırmaktayım. İlk bakışta, evlerin, yatak odalarının, ofislerin, ev hayvanlarının ve bahçelerin fotoğrafları anlamlı gibi gelmemektedir. Ancak fotoğrafın arka planındaki anlatılara bakıldığında, bu anlatıların taşıdığı anlamlar ile fotoğrafların çağrıştırdığı eylemlerin, Tanrıya yer oluşturmak için günlük hayatın kavramsal özelliklerine bireylerin baskısı olarak toplumsal yapıyı geriye ittiği aşikâr hale gelmektedir.

Yaşayan Din ,

Kutsal Mekan ,

Etnoğrafya ,

Kültür ,