Evzâî ve fıkhî mezhebi

II./VIII. yüzyıl fıkhın bağımsız bir ilim dalı haline gelmesi ve mezheplerin oluşması bakımından önemli bir zaman dilimidir. Bu yüzyılda yaşayan birçok fakih kendilerinden sonra yüzyıllar boyunca takip edilen mezhep imamları olarak görülmüştür. Bu mezheplerin bir kısmı günümüze kadar yaşayarak gelmişse de bunların bir kısmı zamanla birlikte yok olmuş ve tâbileri kalmamıştır. Şam bölgesinde uzunca bir zaman yaşadıktan sonra tâbisi kalmayan Evzâî mezhebi de bu mezheplerden biridir. Mezheplerin oluşumu, yayılması ve zayıflayıp yok olmasının ardında birtakım ilmî, sosyal ve siyasî sebepler bulunmaktadır. Söz konusu mezheplerin usûl ve fürûa dair görüşlerinin tespiti ve yaşayan mezheplerle mukayesesi fıkıh tarihinin karanlık kalan noktalarına ışık tutacak ve yeni problemler karşısında fıkhın zengin birikiminden faydalanmaya kapı aralayacaktır.

Evzâî ,

İslam Hukuku ,

Fıkıh ,

Mezhep ,

Emevîler ,

Şam ,

II/VIII. century is an important era for the formation of fiqh madhabs (schools). Many fiqh scholars from this century have been followed throughout the later centuries where they were regarded as madhab founders or imams. Some of these madhabs have survived to the present day, but some of them have disappeared over time. The madhab of Abd al-Rahman al-Awzai is one of these madhabs which have disappeared after existing in Syria and other parts of Islamic world for a long time. There are scientific, social and political reasons behind the formation, spread, weakening and disappearence of madhabs. A comparison between these ancient madhabs and the surviving madhabs will shed light on the history of fiqh and give us an opportunity to benefit from the rich fiqh treasure of solving new problems.

Awzai, ,

Islamic Law, ,

Fiqh, ,

Madhab, ,

Umayyads, ,

Damascus ,