Makale özeti ve diğer detaylar.
Mikrokimerizm bir bireye ait az miktardaki hücre veya DNA'nın başka bir bireyde bulunmasıdır. En sık sebebi gebeliktir. Sorunsuz gebeliklerden sonra bile annede fetüse ait hücreler, fetüsde ise anneye ait hücrelere rastlanabilmektedir. Yapılan çalışmalar mikrokimerik hücrelerin yıllarca konakta kalabildiğini göstermiştir. Bilim adamları mikrokimerik hücrelere karşı tıpkı greft versus host reaksiyonuna benzer bir yanıt oluşabileceği ve bunun bazı otoimmün hastalıkların sebebi olabileceği üzerinde durmaktadır. Sıçanlarda ve fetüslerde yapılan çalışmalarda mikrokimerik hücrelerin birçok doku ve organın yanı sıra beyinde de yerleştiği belirlenmiştir. Anneden bebeğe geçen ve çeşitli dokulara yerleşen bu mikrokimerik hücrelerin oluşan bir patolojiyi onarmaya mı çalıştıkları yoksa patolojinin sebebi mi oldukları konusunda bir fikir birliği oluşmamıştır. Birçok alanda mikrokimerizm ile ilgili çalışmalar devam etmekte olmasına karşın psikiyatri alanında herhangi bir çalışma bu güne kadar yapılmış değildir. Mikrokimerizmin süreğen yeti yıkımı ile giden ruhsal hastalıkların ve doğum sonrası ortaya çıkan bazı klinik durumların aydınlatılmasında katkı sağlayabileceğini düşünüyoruz. Bu yazının amacı son on yılda tıbbın özellikle onkoloji, immünoloji, endokrinoloji, romatoloji gibi çok farklı alanlarında birçok araştırmanın yapıldığı mikrokimerizmin psikiyatri alanında uygulanabilirliğini tartışmaya açmaktır.
Microchimerism is the existence of small amount of cells or DNA of one individual within another individual. The most common reason for this condition is pregnancy. Even after normal pregnancies, cells that belong to the fetus can be found in the mother and maternal cells can be found in the fetus. It was shown that microchimerism can survive in the host. Researchers have speculated that microchimeric cells could induce a reaction similar to graft versus host disease which in turn may lead to autoimmune disorders. Microchimeric cells have been detected in the brain tissue of rats and fetuses and in other tissues and organs as well. There is no consensus on whether the microchimeric cells that migrate from mother to fetus is to repair some pathology in the body or is the cause of any possible future pathology. Even though there have been many studies on microchimerism in medicine, no study have been performed on the field of psychiatry. We believe that microchimerism may be an important alternative explanation to the etiology of chronic degenerative psychiatric diseases and postpartum clinical conditions. This manuscript discusses the applicability of microchimerism research in the field of psychiatric studies.