Paris’te ilk ikamet elçiliğimiz kuruluncaya kadar (1797) osmanlı - fransız diplomasi ilişkilerinin genel seyri

Bu çalışma, başlangıcından Osmanlı sultanı III. Selim tarafından ilk defa olarak 1797 yılında Fransa’ya gönderilen ilk ikamet elçisi Moralı Esseyid Ali Efendi’nin elçilik görevine başlamasına kadar geçen süre içerisinde Osmanlı - Fransız diplomasi ilişkilerine odaklanmıştır. 17. yüzyılın sonları Fransa için olduğu kadar Osmanlı İmparatorluğu için de bir dönüm noktasıdır. Bir önceki asrın ilk çeyreğinden itibaren Kanuni ile I. François’nın yönetimleri altında başlamış olan ve iki ülkenin açık menfaatlerinden doğan ekonomik ve siyasi ittifakın, bu dönemden itibaren Avrupa’da ve Akdeniz’de meydana gelen değişikliklerin ışığı altında sarsıntılar geçirmekte olduğunu söyleyebiliriz. 18. yüzyıldan itibaren Osmanlı yöneticileri, idari, sosyal, siyasi ve kültürel alanlarda çeşitli reformlara girişmişlerdi. Ne var ki, Büyük Devletlerin oyunu, bu çabaların sonuçlarını ortadan kaldırmasa da, oldukça sınırlamıştır. Gerek Sultan I. Abdülhamit (1774-1789) gerekse ardından halefi III. Selim (1789-1807), Osmanlı Devletini yenileştirmeye ve her şeyden önce imparatorluğun sınırlarını koruyabilecek yetenekte bir ordu kurmaya çalışmışlardır. Bu yenileşme çabaları aynı zamanda, Osmanlı dünyasının batılı teknik ve düşüncelere açılışını da içermektedir. III. Selim, Batı’ya, özellikle de kültürüne ayrı bir değer verdiği Fransa’ya doğru açılıştan yanadır. Ancak Fransa’da yaşanan iç karışıklıklar iki devlet arasındaki ilişkilere de yansıdı. Fransız devrimi sonrası Osmanlı Devleti’ne karşı 1792’lere kadar ilgisiz bir politika takip edildi. Krallarını idam edip Cumhuriyet ilan ettikten sonra hemen hemen bütün komşularıyla savaşa giren Fransa, önceleri ihmal ve istismar ettiği Osmanlı ile ittifak yollarını bu sefer kendisi aramaya başladı.

Osmanlı ,

Fransa ,

Elçi ,

This work focuses on the Ottoman-French diplomatic relations from the beginning of the Ottoman Empire’s establishment up to the appointment of Moralı Esseyid Ali Efendi by Sultan Selim III as the first Ottoman permanent ambassador to France in 1797. Late 17th century is a turning point for both France and the Ottoman Empire. Economic and political alliance established by Sultan Suleyman the Magnificent and François I in the previous century begins to quake due to changes occurring in the Mediterranean and Europe. From the 18th century onwards, Ottoman administrators started various reforms in the administrative, social, political and cultural fields. However, intrigues by Super Powers limited the outcomes of such efforts. Sultan Abdulhamit I (1774-1789) and Selim III (1789-1807) attempted to renew the Ottoman State and to form an able army in order to protect the borders. Such efforts also include the Ottoman inclination towards western thought and technology. Especially Sultan Selim III attached great importance to relations with France, but domestic disorders in France also had a negative effect on their relations. France presented a disinterested policy towards the Ottoman State following the French Revolution, which continued until 1792. France then attempts to re-establish their alliance after the execution of their king and the declaration of the Republic.

Ottoman ,

France ,

Ambassador ,