Coğrafyanın azizliği ya da sınırboyunda nahiye olmak: vakıf nahiyesi (1879-1914)

Makale Osmanlı İmparatorluğunun son dönemlerinde taşra yönetiminde idari birimlerin sınırları ve hangi vilayetlere bağlanacağının belirlenmesine yönelik girişimlerin karmaşık doğasını incelemekte, bu bağlamda Osmanlı yönetimi ile sürdürülen müzakere sürecinde yerel dinamikler ve aktörlerle coğrafi faktörlerin oynadıkları rolü özellikle vurgulamaktadır. Trabzon Vilayeti'ne bağlı olarak kurulan Vakıf Nahiyesi örneğinde, taşra yönetiminin gerisindeki dinamiklerin karmaşıklığına ve çok boyutluluğuna dikkat çekilerek, Osmanlı yönetiminin giderek daha belirginleşen Ermeni Meselesi gibi uluslararası konulardaki kaygılarının yerel yönetim pratiğini nasıl etkilediğine dönük ilginç gözlemler sunmaktadır.

Sınır Boyu ,

Coğrafya ,

Vakıf Nahiyesi ,

The present article examines the nature of the administrative practices concerning the redifinition of district borders and their provincial affiliations during the late Ottoman Empire by special emphasis on the role played by local dynamics and actors as well as the geographical factors during the negotiations between the imperial government and the local notables. The Black Sea district of Vakıf of Trebizond Province taken as a case study presents a good example of how complex and multi-dimentional the dynamics behind the provincial administration during the late nineteenth century were, and how imperial concerns of international diplomacy around the Armenian Question had impacts on the rearrangement of administrative borders in provinces where local dynamics always played an active part.

Border Size, ,

Geography, ,

Foundation Nahiyesi ,