Makale özeti ve diğer detaylar.
This document examines the late nineteenth to early twentieth century, comparing the three major trends of Islamic thought among the Tatars and Bashkirs. Usually, the focus is entirely on the Jadidists and their program of reform. However, what has been neglected is the character of opposition from the traditionalist ulema, who were known as Qadimists. Therefore, this survey first characterizes the divergent lines within the Jadidists (that is, revivalist and secular approaches). It argues that the Jadidists displayed divergent views regarding the nature and degree of change to revitalize their society. In order to get a more balanced understanding of their conflict, the research goes on to seek the voice of the traditionalist Tatars.
Bu makale, XIX. Yüzyılın sonu ile XX. Yüzyılın bası arasında Tatarlar ve Baskurtlar arasındaki düsünce akımlarını incelemektedir. Bu konudaki çalısmalar genellikle Ceditçiler ve onların programları üzerinde yoğunlasmakta, onları aynı düsünce kalıbı içinde değerlendirmekte ve Kadimciler olarak bilinen muhafazakâr muhalefetin mahiyetini gözardı etmektedir. Dolayısıyla, bu çalısma ilk olarak Ceditçi olarak bilinen reformcu Tatarlar arasındaki anlayıs farklarını (yani dinî ıslahçılar ve laik reformcuların yaklasımlarını) karakterize edecektir; toplumun ne derece ve ne yönde değismesi gerektiği konusunda bu iki grup arasında derin ayrılıkların olduğu görülmektedir. Đkinci olarak, Ceditçi-Kadimci veya terakkiperver-muhafazakâr çatısmasının niteliğini daha iyi anlayabilmek için, arastırma Kadimcilerin görüslerini ve tepkilerini onların kaynaklarına da dayanarak ortaya koymaya çalısacaktır.