Türkiye’de finansal liberalleşme sürecinin başarımı ve malî kesim üzerine bir değerlendirme

Türkiye 1980’li yılların ilk yarısında malî piyasalarını serbestleştirmeye başladı. Geniş kapsamlı yapısal bir dönüşüm programının parçası olan finansal liberalleşme politikalarının temel amacı, ekonominin giderek artan finansal fon ihtiyaçlarının, hem yurt içi hem de yurt dışı kaynaklardan, daha etkin işleyen ve giderek kurumsallaşan bir finansal sistem yardımı ile karşılanmasıdır. Bu politikalara bilimsel bir temel oluşturan neoklasik teori uyarınca, malî serbestleşme yolu ile açığa çıkan finansal fonlar ekonomide yüksek üretim artışlarına ve hızlı büyüme oranlarına erişilebilmeyi temin edecektir. Bu çalışmada, Türkiye ekonomisinde yaşanan finansal liberalleşme sürecinin başarımı, ülkenin üretim kapasitesine yaptığı etki esas alınarak incelenmiştir. Çalışmada elde edilen temel sonuçlara göre, ilk olarak, liberalleşme sonrası dönemde malî kesimin sunduğu girdilerin diğer sektörlerdeki üretimi uyarma yeteneğinde bir düşüş ortaya çıkmıştır. İkinci olarak da, finans-dışı kesimin malî kesim girdisi kullanma oranlarında da bir düşüş yaşanmıştır. Tüm bu bulguların ışığında, malî kesim ile ekonomideki diğer üretici kesimler arasındaki üretime yönelik ilişkide, reform sonrası dönemde belirgin bir zayıflamanın ortaya çıktığını ifade etmek mümkündür.

Finansal Liberalleşme ,

Malî Kesim ,

Türkiye ,

Turkey has undergone large structural transformations in financial markets since 1982. First interest rates were liberalised in the financially repressed Turkish economy. Then public intervention in various forms was removed from financial markets. As financial deepening increased, growth rates initially responded to these structural changes. This paper investigates the changing role of the financial sector in the Turkish economy. Since the financial sector is an intermediary sector directing financial funds to the use of other production sectors, financial liberalisation is expected to increase financial services and, therefore, contribute positively to the production of these sectors. Using an input-output framework, this study examines whether or not financial liberalisation has made significant differences in the productions of other sectors. Empirical results of the paper show that the use of financial services by other sectors in production has declined. Most importantly, the dependence level of other sectors on financial sector production has gradually diminished in the post-liberalisation period.

Financial Liberalization ,

Financial Sector ,

Turkey ,