Global dynamics, domestic coalitions and a reactive state: major policy shifts in post-war turkish economic development

The main objective of this study is to propose an analytical framework to explain the major policy shifts that has characterized post-war Turkish economic development; divided into four phases, starting respectively in 1950, 1960, 1980, and 2001. Its main contribution is to incorporate external and internal factors into this framework within a broadly political economy perspective, attaching particular significance to the role of economic crises in moving from one phase to the other. While the role of external agents is identified as the main factor behind policy shifts, the role of domestic coalitions in support of policy regime in each phase is also recognized. Drawing attention to the role of state in the impressive recent growth of countries such as China, India, and Ireland, the paper argues that there is still room for the state taking on a developmental role. The paper recommends that Turkey follows a similar path by improving state capacity not only with respect to its regulatory role but also in more developmental spheres, encompassing its redistributive and transformative role on the basis of a domestically-determined industrialization strategy.

State Capacity ,

Policy Transformations ,

Crises ,

Multilateral Institutions ,

Distributional Conflicts ,

Regulation ,

Devlet Kapasitesi ,

Politika Dönüşümleri ,

Krizler ,

Bu çalısmanın temel amacı, İkinci Dünya Savası sonrası dönemde Türkiye’nin iktisat politikalarında yasanan önemli dönüsümleri açıklamaya yönelik bir kavramsal ve analitik çerçeve gelistirmektir. Bu amaç doğrultusunda bu uzun dönem, 1950, 1960, 1980 ve son krizin simgelediği 2001 yıllarında baslayan dört ayrı alt dönem çerçevesinde incelenmektedir. Bu alt dönemleri birbirinden ayrıstıran dönüsümler, en basta hakim dıs güçlerin ve onların etkisi altındaki uluslararası kurulusların belirlediği dıs dinamikleri edilgen bir biçimde izleyen reaktif devlet temelinde açıklanmaktadır. Sadece dıs dinamiklerin yeterli olamayacağı noktasından hareketle, ülke içinde dıs kaynaklı etkileri destekleyen koalisyonların önemi üzerinde durulmaktadır. Bu dönemde sık sık ortaya çıkan ekonomik krizlerin bir alt-dönemden diğerine geçisteki etkileri de, önerilen analitik çerçevenin temel unsurlarından birini olusturmaktadır. İç ve dıs dinamikler ve dönemin siyasal gelismeleri iktisadi etmenlerle birlikte ele alınarak dönüsümlerin bütüncül bir çerçevede açıklanılmasına çalısılmaktadır. Çalısmanın son bölümlerinde, Türkiye’deki gelismeler mukayeseli kalkınma performansı temelinde değerlendirilmektedir. 1960 sonrasında Kore ve daha yakın dönemde de Hindistan ve Çin’in kalkınmacı ve pro-aktif devlet önderliğindeki yaklasımlarının ekonomik performans açısından, Türkiye’nin de içinde bulunduğu reaktif devlet odaklı ülkelere karsı bariz üstünlüğüne dikkat çekilmektedir. Son dönemde ekonomik performanslarıyla ön plana çıkan ülkelerin dısa dönük, ancak serbest piyasa kosullarına doğrudan bağlılık yerine, devletin kalkınmacı rolünü önemseyen ülkeler olduğuna isaret edilmektedir. Neoliberal küresellesme sürecinde kalkınmacı ulus devletlerin rolünün önemli ölçüde asınmasına ve ellerindeki araçların önemli bir kısmının etkisini kaybetmis olmasına karsın, devletin bu dönemde de hala etkili bir rol oynayabileceğine dikkat çekilmektedir. Bu süreçte devletin rolünün sadece kurumsal düzenlemeler ve regülasyonla sınırlı olmadığı, bunun da ötesinde bölüsüm sorunlarına duyarlı ve sanayide rekabet gücünü artırıcı yönde etkili bir rol oynayabileceği vurgulanmaktadır. Bu farklı islevlerin basarıyla yerine getirilmesinde temel etkenlerin devlet müdahalesinin yön ve kalitesi olduğu noktasından hareketle, İrlanda örneğinde olduğu gibi yeni mekanizma ve kurumların önemine isaret edilmektedir. Türkiye’nin de benzer bir doğrultuda hareket ederek, iktisat politikalarının belirlenmesinde ve uygulanmasında, devletin rolünü dıslamadan kendi tercihleri doğrultusunda belirlenen sanayilesme stratejisi ekseninde kalkınmacı bir rol izlemesi önerilmektedir.

Uluslararası Kurumlar ,

Bölüşüm Sorunları ,

Düzenleme ,