Gender segregation in turkish manufacturing industry: 1985-1998

This study attempts to quantify and analyze the magnitude of gender segregation in Turkey. Measures of gender segregation by economic activity are obtained for all sectors of the economy for the 1985-1998 period. The results suggest that there is gender segregation by economic activity within the aggregate economy. The manufacturing sector and its sub-sectors —in particular, the three sectors that comprise the highest shares in women’s employment within the industry, namely a) food, beverages and tobacco, b) textile and wearing apparel, and c) chemical, petroleum and plastic products— are also investigated to determine the degree of sectoral gender segregation. Segregation indices by job status are estimated to see if segregation varies by job status. Three different indicators of gender segregation, namely, i) Coefficient of Female Representation (CFR), ii) Dissimilarity Index (DI), and iii) Women and Employment Index (WE), are calculated to study gender composition and segregation in the manufacturing industry. Women are over-represented in the food and textile industries and in non-production activities. Within the two female dominant sectors, food and textiles, we observe segregation by job status. Women are generally employed as unskilled workers to do routine office work. In production-related jobs, women have very low representation at the technical personnel level. In the case of nonproduction jobs, women are usually employed in standardized jobs and are seldom employed in management.

Gender Segregation ,

Manufacturing Industry ,

Turkey ,

Bu çalışmada 1985-1998 yılları arasında, önce Türkiye’de ekonomik faaliyet alanlarına göre toplumsal cinsiyet ayırımı olup olmadığı saptanmıştır. Daha sonar, kadınların yoğun olarak çalıştıkları sektörlerden biri olan imalât sanayi alt sektörlerine göre farklı ayırımcılık ölçütleri kullanılarak ayrımcılık düzeyleri saptanmıştır. Özellikle ‘tekstil, giyim ve deri sanayi’ ve ‘gıda, içki ve tütün sanayi’ alt sektörlerinde toplumsal cinsiyete göre ayrımcılık olduğu bulunmuştur. Hem kamu hem de özel sektör işletmelerinde ayrımcılık ciddi boyutlardadır. Ayrıca kadınların, üretim dışı faaliyetlerde yoğunlaştıkları görülmüştür. Tekstil, gıda ve kimya sanayi alt sektörleri için, işteki duruma göre hesaplanan indeksler, üretimde çalışanlar grubunda, kadınların daha çok vasıfsız işçi grubunda yer aldıklarını, teknik personel düzeyinde çok az temsil edildiklerini göstermektedir. Üretim dışı çalışanlar grubunda ise, kadınların standart işleri yaptıkları, yönetici olarak çok az çalıştıkları bulunmuştur. Sonuç olarak, tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de imalât sanayinde incelenen dönem içinde toplumsal cinsiyet bazında. hem alt sektörlere, hem de işteki duruma göre ayrımcılık olduğu sonucuna varılmıştır.

Cinsiyet Ayırımı ,

İmalat Sanayi ,

Türkiye ,