Işçi örgütlenmelerinde bir deneyim: inşaat işçileri derneği

İnşaat sektöründe sürekli istihdam azaltılarak geçici istihdamın taşeronlaşma vasıtasıyla hem gelişmiş hem de gelişmekte olan ülkelerde yaygınlaştığı bilinmektedir. Pek çok ülkede genel bir eğilim olarak doğrudan istihdam edilen işgücü düşerken taşeronlar ve aracılar vasıtasıyla geçici ve/veya günlük olarak istihdam edilen işçilerin sayıları artmıştır. İnşaat sanayinde doğrudan istihdam ilişkisinden çok dolaylı istihdamın hakim olduğu bir işgücü piyasasından bahsedilebilir. Dolaylı istihdamın oluşması bir bütün olarak inşaat işinin, her biri ayrı bir taşerona verilen, birbirinden farklı ustalık alanlarından oluşmasından kaynaklanmaktadır. Farklı ustalıklar gerektiren her bir iş ayrı bir taşeron ilişkinin konusu olmaktadır. İşin parçalanarak taşerona devredilmesi çok katmanlı bir çalışma ilişkileri düzenini oluştururken bu çok katmanlılığı daha da karmaşık hale getiren taşeronun başka bir taşerona işi devretmesidir. Böylece çok sayıda taşeronun yer aldığı uzun bir zincir oluşmaktadır. Bu çalışmada inşaat sanayinde burada bahsedilen hiyerarşik dolaylı istihdam ilişkileri merkeze alınarak sendikal örgütlenmenin durumu ve alternatif örgütlenme çabaları konu edilecektir. Çalışmada herhangi bir şekilde örgütlü olamayan inşaat işçilerinin sendikalar ve alternatif örgütlenmeler üzerine fikirleri, sendikaların örgütlenememe sorunları, işçi derneğinin örgütlenme çabalarını içeren örgütlenme alanın küçük bir aralıktan izlenmesiyle edinilen fikirler aktarılmaya çalışılacaktır.

,

İnşaat Sektörü ,

İşçi Örgütlenmesi ,

Taşeron ,