Makale özeti ve diğer detaylar.
Türkiye, 1970'li yılların sonunda içine girdiği ekonomik krizden çıkış için IMF ve Dünya Bankası başta olmak üzere kapitalizmin uluslararası kurumlarına verdiği taahhütlerin gereği olarak 24 Ocak 1980 kararlarıyla birlikte neoliberal yapısal uyum programını (YUP) uygulamaya koymuştur. Kısaca üretim sürecinin esnekleşmesi ve devletin piyasanın ihtiyaçları doğrultusunda yeniden yapılanması olarak özetleyebileceğimiz neoliberal politikalar, çalışma standartları ve sosyal hakların gerilemesini içermektedir. Toplumun geniş kesimlerinin haklarını ortadan kaldırmayı hedef alan bu politikaları başta emekçiler olmak üzere geniş toplum kesimlerinin kendiliğinden kabullenmesi mümkün değildir. Bu nedenle 12 Eylül askeri darbesiyle emekçi kesimlerin örgütlülüğünün ortadan kaldırılması hedeflenmiş ve aradan geçen 30 yılı aşkın sürede halen devam etmekte olan bir baskı süreci başlamıştır.